Omega-3 vetzuren verlagen tolerantie voor cannabis
Last van een hoge tolerantie voor cannabis en THC? Steeds meer wiet nodig voor hetzelfde effect? Met gezonde Omega-3 vetzuren breng je je tolerantie weer omlaag.
Heb je het vermoeden dat je bent gebeten door een teek? Of weet je het zeker omdat je de teek op heterdaad betrapte of een rode kring op je huid kreeg? De kans bestaat dat je de ziekte van Lyme hebt. Ontdek hier hoe wiet kan helpen bij deze bacteriële infectie.
Als je geïnfecteerd raakt met de Borrelia burgdorferi-bacterie na een tekenbeet, kan je last krijgen van de ziekte van Lyme. Deze bacteriële ziekte kan lang aanhouden en chronische klachten veroorzaken zoals bijvoorbeeld verlamming en artritis. Cannabis kan zowel de bacterie als de symptomen die het veroorzaakt op een veilige en effectieve manier behandelen.
De Borrelia burgdorferi-bacterie wordt dus overgedragen door de beet van een besmette teek. Lang niet alle teken dragen de bacterie en ook niet alle besmette beten leiden naar de ziekte van Lyme. Uiteindelijk krijgen 2 op de 100 mensen die zijn gebeten door een teek deze ziekte. Al met al zijn dat jaarlijks wel zo’n 27 duizend mensen.
Meestal zijn de eerste tekenen van besmetting een rode ring of vlekvormige huiduitslag. Dat gebeurt overigens niet altijd, maar bij ongeveer de heft van de besmettingen. In sommige gevallen verdwijnt de bacterie uit het lichaam, maar lang niet altijd.
Als de bacterie in het lichaam blijft kan deze schade aanbrengen aan het zenuwstelsel, de gewrichten, huid en het hart. De symptomen zetten meestal binnen drie maanden aan en beginnen als grieperige klachten. Daarbij kan soms de zwelling van een oorlel of tepel voorkomen.
Hoewel de bacterie – als je er op tijd bij bent – redelijk met antibiotica kan worden behandeld, kan het voorkomen dat er klachten blijven aanhouden.
Hoe later de ziekte wordt ontdekt, des te groter de kans op aanblijvende klachten, bekend als ‘chronische Lyme’. Bij een late ontdekking kan de ziekte van Lyme zich soms ontwikkelen tot ziektes als bijvoorbeeld chronische artritis en zenuwpijnen.
Patiënten die moeite hebben met het herstellen na de ziekte, kunnen belast zijn met een verzwakt immuunsysteem. Door de CB2-receptoren van het endocannabinoïden-systeem te stimuleren met cannabis, kan het immuunsysteem worden aangesterkt. – Deze receptoren komen namelijk in overvloed voor op immuuncellen en kunnen de werking ervan verbeteren. Op die manier neemt het lichaamseigen vermogen om de ziekte te bestrijden toe.
Tegen symptomen als pijn nemen veel Lyme-patiënten opiaten-pijnstillers. Deze farmaceutische medicijnen hebben vaak bijwerkingen, zijn zeer verslavend en werken niet altijd. Het gevaarlijkste is nog dat je makkelijk aan een overdosis kunt sterven, iets dat bij cannabis onmogelijk is.
De antibacteriële werking van de belangrijkste stoffen uit wiet suggereren dat het zeer effectief is bij het behandelen van Lyme en vergelijkbare ziektes. Het wordt namelijk veroorzaakt door een bacterie, die volgens het beperkte onderzoek dat ernaar gedaan is, goed door cannabinoïden in cannabis kan worden bevochten. Cannabis wordt ook wel het antibioticum van de toekomst genoemd.
Naast het mogelijk bestrijden van de oorzaak van de ziekte – de bacterie – kan cannabis ook de aanhoudende klachten van Lyme behandelen. Veel patiënten met de ziekte hebben last van symptomen waar cannabis effectief tegen is als pijn, spasme, hoofdpijn en misselijkheid.
Een veelvoorkomend symptoom is perifere neuropathie, een (gedeeltelijke) verlamming in het lichaam. Volgens CNN-dokter Sanjay Gupta is cannabis daarvoor een van de meest veilige, effectieve behandelingen. Cannabis kan ook helpen bij het herstellen (of beschermen) van de maag en darmen na inname van antibiotica en chemische pijnstillers.
De symptomen zoals pijn en verlamming kunnen al worden verlicht door cannabis te inhaleren, bijvoorbeeld in de vorm van een vaporizer. Maar zal de ziekte niet genezen. Daarvoor heb je meer nodig.
Aangeraden wordt dan ook om cannabisolie of edibles te nemen. De dosering ervan dient rustig te worden opgebouwd tot de maximale grens van de patiënt is bereikt, om de bacterie succesvol te elimineren.