Zoals Mitsz zijn er weinig. Hij is een van de weinige medicinale cannabisgebruikers die met goedkeuren van lokale wetshandhavers zijn eigen medicijn mag kweken. Dat goedkeuren kwam natuurlijk niet uit de lucht vallen en is zeker niet zonder slag of stoot verlopen. Met ups en downs heeft Mitsz het toch voor elkaar gekregen om buiten het gedoogbeleid om zijn medicijn te kweken.
“Jij kweekt toch wiet tegenwoordig?”
Vanmiddag sprak ik een oude vriend. We kennen elkaar al uit de 80-er jaren. Samen stonden we aan de frontlijn als er weer eens een pand ontruimd werd door de ME. Met een baksteen in de hand voor volk en vaderland. Inmiddels hebben we onze vrijheidminnende inborst verkocht aan een tweede auto en een derde vakantie.
Om te leren kweken ging Mitsz regelmatig naar cannabisgoeroe en Mediwietsite-expert Wernard en zijn vrouw Yolanda.
“Zeg eens Mitsz, jij kweekt toch wiet tegenwoordig?” Ja… hoezo? “Nou, eigenlijk wil ik dat ook wel. Maar ja… het mag niet he?” Ja dat klopt. “Maar hoe doe jij dat dan?!”
Ik leg hem uit dat ik over het algemeen begin met een zaadje in de grond te stoppen en de rest van het proces – volgens de heersende regels – tot een succesvol einde probeer te brengen. Hij veroordeelt m’n cynisme en babbelt het onderwerp weg met wat niemendalletjes over de laatste vakantie.
Zo loopt het meestal. De meesten beginnen al te bibberen bij de gedachte om wiet te gaan kweken. Uiteraard was ik ook van slag toen ik in 2010 besloot te gaan kweken. “Hoe ga ik dit varkentje nou eens wassen”, dacht ik. Ik liep op dat moment de deur plat bij Wernard en Yolanda. Mitsz was erg leergierig en de ene wijze les na de andere vloog me om de oren, waarvoor ik hen nog altijd dankbaar ben.
Verbod is reden om te kweken
Op den duur leerde ik ook over de ware toedracht van het cannabisverbod en toen begon me de schoen toch wel pijnlijk te wringen. Als je nieuw bent in je eigen cannabisgebruik, kan ik je aanraden deze geschiedenis eens in te lezen. Vermoedelijk vergaat je dan alle schroom en begin je gelijk de achtertuin om te spitten. Ik wel.
Het komt er in het kort op neer dat een groot deel van de wereldbevolking in gevangenissen doorbrengt, om de handel van een handjevol ondernemers te beschermen. Of ik daar aan mee doe? Nee, dank je. Deze wetenschap ontsloeg me dus van elk schuldgevoel en tot op de dag van vandaag blijkt dat volkomen terecht. De eerste benadeelde moet zich nog altijd bij me aanmelden.
Even overleggen
Daar sta je dan. Schop in de hand, lekker weer, je hebt er zin in want het zonnetje schijnt. En dan zit er ergens in Den Haag een stropdas die er niets van moet hebben. Dat zat me toch niet lekker. Ik gebruikte al een tijdje wiet en het ging alleen maar beter. Ik voelde mijn lichaam zichzelf bevrijden van jarenlang medicijngebruik en dat wilde ik me niet meer laten ontnemen. Toen mijn besluit vaststond ben ik dus maar gaan overleggen. Protesteren heb ik namelijk geen zin meer in. Het heeft slechts zelden zin.
Eerst ben ik gaan overleggen met mijn zoon. Ik heb hem zorgvuldig uitgelegd hoe cannabis werkt en welke medicinale capaciteiten het heeft. Vervolgens ben ik gaan overleggen met mijn buren. Dit bleek een verstandige stap, want na uitleg bleek iedereen toch wel positief. Ik meldde hen, dat als ze er last van hadden, dat ze dan even bij me aan moesten bellen. Dan zouden we het oplossen. Dit gaat tot op de dag van vandaag prima. Ik houd er een beetje rekening mee en dat blijkt wederzijds. Zo zie je maar wat een beetje begrip kan doen.
Wiet kweken heeft Mitsz ondertussen op z’n zachtst gezegd aardig onder de knie
De volgende stap was wat groter. Ik wilde groen licht van de politie. Bewapend met het zelfvertrouwen van mijn succesvolle eerste stap belde ik ook hen. Ik legde ze uit dat ik na jarenlang medicijngebruik genoodzaakt was om over te stappen op cannabis. Ik legde óók uit dat de verzekering dit niet dekte en dat ik dus met de spreekwoordelijke kloten voor het blok stond. Daar zijn de meeste politie agenten dus niet eens van op de hoogte. Mij werd vervolgens op mijn beurt uitgelegd dat er 5 planten werden gedoogd. Meer woorden had ik niet nodig. Ik meldde mijn naam en gegevens en ben aan de slag gegaan.
Toch politie aan de deur
Alles verliep me prima. Ik leer over kweken, zaden maken, voeding en de diverse soorten wiet. Ik leer olie maken, zalf en zo meer, totdat er in de eerste week van 2014 plots een lading agenten voor de deur staat. “Er is gebeld dat er hier een plantage zou zijn”. Toen ik ze vertelde dat ik dat zelf vier jaar geleden had gedaan, namen ze daar geen boodschap aan en vervolgden met de reguliere procedure. Ik had inmiddels te veel planten en was de klos. We waren geruimd.
Alles verliep volgens de regels en op een dag zat ik bij het OM om mijn verhaal te doen. Ik kreeg de tijd en legde rustig uit wat wiet allemaal voor me deed op medicinaal vlak. Ook schreven diverse specialisten me inmiddels cannabis voor als alternatief voor reguliere medicatie. Dat samen met de afwijzing van de zorgverzekeraar en de aanwezigheid van een goede advocaat was voldoende. De zaak werd geseponeerd. Niet beroerd toch? De tijden daarna waren echter hard, want we hadden geen kweekspullen meer.
Een van Mitsz z’n moederplanten.
Zware tijden keren
Het heeft uiteindelijk een dik jaar geduurd eer ik de boel weer aan de praat had en dat waren geen eenvoudige tijden, zoals jullie je wellicht kunnen voorstellen. Met horten en stoten hobbelt het allemaal weer, als ze afgelopen zomer wéér in huis staan om de boel mee te nemen.
Er volgt een goed gesprek en we concluderen dat er waarschijnlijk weer geseponeerd gaat worden. De heren zien ook in dat het medicinaal menens met me is en laten me vervolgens met rust. Ze verlaten me met de boodschap binnenkort terug te komen, om te kijken of ik me aan de wederzijdse afspraken houd. Het volgende ben ik met hen overeen gekomen:
- 5 grote planten in het bloeihok
- 5 stuks voorgroeien
- 5 moederplanten, zodat je steeds over dezelfde genetica kan beschikken.
Voor minder doe ik het niet en ik ben ook blij dat ze inzagen dat die moederplanten voor een patiënt zo belangrijk zijn. Ik zorg er op mijn beurt voor dat ze niet al te groot worden. Laat je in onderhandelingen met je lokale wetsvertegenwoordigers die moederplantjes ook niet ontnemen. We nemen te snel genoegen met té weinig.
Door op een rustige manier in gesprek te gaan overtuigde Mitsz de politie van de noodzaak van zijn medicijn. [Foto: shutterstock/Krisztian]
Begrip opwekken
Als ik dit hele verhaal zo heroverweeg, zijn er toch wel een aantal zaken die me zijn opgevallen. Alle mensen die werken aan de zijde van de overheid en justitie zijn bijzonder summier geïnformeerd over de medicinale capaciteiten van onze geliefde plant. Toen ik rustig de tijd kreeg om dit uit te leggen, groeide het begrip en verliepen de gesprekken stukken beter.
Je staat tenslotte 1 op 1 tegenover een doodgewoon mens en we worden allemaal wel eens ziek. Dan werkt het al anders dan dat je met een spandoek in je hand gaat staan schreeuwen. Benadruk ook gerust hoe belangrijk het voor je is, dat je van je reguliere medicatie bevrijd bent en hoe goed cannabis werkt. Dat besef is er namelijk nog niet.
Het feit dat ik ooit als eerste heb gebeld heeft me ook geen windeieren gelegd. Ik kon elke keer zeggen dat ík het was die als eerste had gebeld en open kaart had gespeeld. Dat is natuurlijk zeer ontwapenend in welk volgend gesprek dan ook. Jij hebt tenslotte gezocht naar een oplossing.
Neem initiatief
Als je zelf ook wilt kweken en je twijfelt of je die stap wil gaan zetten, kan ik je dus aanraden thuis te beginnen. Je hebt je “partners in crime” nodig. Als je dan je buren ook nog om krijgt en je documenten voor elkaar hebt, dan ben je er al.
Die laatste stap naar de politie, die zou je kunnen overwegen vóór dat je begint. Ik ben benieuwd wat er gebeurt als het telefoontjes regent in het land; “hoe het ook al weer zit met het gedogen van 5 medicinale wietplanten”. Het scheelt je een retourtje Den Haag en biedt een grotere kans op succes. Lekker zelfstandig ondernemen en niet wachten op beter weer.
Het kan ook allemaal héél stiekem hoor. Doen we een andere keer.
Groetjes van Mitsz
[Openingsfoto: shutterstock/Eric Limon]
Over Mitsz van der Kamp - Patiënt & kweker
Mitsz van der Kamp is medicinaal cannabispatiënt en kweekt zijn eigen medicijn. Hij schrijft uitgebreid over zijn kweektechnieken, medicatie maken, omgang met de wet en meer.