(advertenties)
(advertentie)

Sinds het begin van de 20e eeuw kwam er op het gebruik van cannabis (voor welk doel dan ook), een taboe te rusten. Er ontstond een soort stigma waar vele mensen niet blij mee waren. Dit had niet enkel betrekking op de politiek en de medici, maar ook de gewone burger kreeg steeds meer vooroordelen over cannabisgebruik.

Aan het eind van de 20e eeuw werd in de Verenigde Staten het verkrijgen van cannabis moeilijker gemaakt door nieuwe regels en wetten. Het was zelfs zo dat er in 1937 een nieuwe wet in werking trad, waardoor het bezitten en/of gebruik van cannabis een federaal misdrijf werd.

Ondertussen duurde het verbod in Canada in totaal zo’n 85 jaar. Daarna werd het opgeheven door recente ontwikkelingen. In Nederland liep het iets anders. Bij ons was het gebruiken van cannabis sinds 1976 niet langer strafbaar en in 1980 begon de gedoogde verkoop van cannabis in de zogenoemde coffeeshops.

Interessant is dat deze recente periode van oppositie uit de 20e eeuw, eigenlijk gewoon een klein stipje is in de ruim 6.000 jaar durende geschiedenis van cannabis. De plant wordt immers al vele millennia lang door verschillende culturen over de hele wereld beschouwd als potentieel medicijn.

Wat er zich de afgelopen 6000 jaar afspeelde…

De basiskennis en informatie die we tot op de dag van vandaag verkrijgen over cannabis, wordt veelal geput uit een reeds in de oudheid beschreven medische gebruiksdoeleinden. Met name vanuit Rome, Egypte en China, komt veel informatie over hoe de geschiedenis van cannabis zich voltrokken heeft. Dit helpt om de hedendaagse juridisch en culturele ontwikkelingen omtrent cannabis, in een beter perspectief te plaatsen.

Een globale tijdlijn:

Pan-p’o-Chai in China. [Beeld: Google Maps]

4000 voor Christus: Pan-p’o-Chai, een dorp in China
In China werd cannabis beschouwd als een van de meest belangrijke voedselgewassen, die veelal geteeld werd in Pan-p’o-Chai.

2737 voor Christus: Pen Ts’ao Ching, ’s werelds oudste medisch naslagwerk
Uit deze tijd stammen de eerste gegevens van cannabis als medicijn. Toen herkende en erkende keizer Shen-Nung de medicinale werking van cannabis bij meer dan 100 aandoeningen, waaronder bijvoorbeeld jicht, reuma en malaria.

2000-1400 voor Christus: Scythen, de Iraanse ruiters
Nomadische Indo-Europese volkeren gebruikten cannabis in stoombaden. Verder maakte het verbranden van cannabiszaden onderdeel uit van hun begrafenisrituelen.

2000-1000 voor Christus: Atharva Veda’s, de Hindoeïstische geschriften
Cannabis werd beschreven als een ‘bron van geluk’, ‘vreugde-gever’ en ‘brenger van vrijheid’ in Hindoe-religieuze teksten. De Hindoes uit deze tijd rookten cannabis bij de dagelijkse diensten die stonden in het teken van genezen en tijdens andere religieuze rituelen.

2000-1000 voor Christus: de Ayurvedische geneeskunde uit India
Religieus gebruik van cannabis in het openbaar was toegestaan om de medische voordelen verder te ontdekken. In deze periode werd mediwiet gebruikt als behandeling bij verschillende aandoeningen, zoals epilepsie, hondsdolheid, angst en bronchitis.

1550 voor Christus: Ebers Papyrus
Egyptische Ebers Papyrus beschrijven de ontstekingsremmende werking van cannabis.

1213 voor Christus: Farao Ramses II de Grote
Het stuifmeel van de cannabisplant is teruggevonden op de mummie van Ramses II, de Egyptische farao die na zijn dood in 1213 voor Christus werd gemummificeerd.

900 voor Christus: het christelijke volk de Assyriërs
De Assyriërs werkten aan een onderzoek naar de psychoactieve werking van cannabis en wat deze kon betekenen bij zowel recreatieve als medische doeleinden.

450-200 voor Christus: het Grieks-Romeins gebruik
De geneesheer Dioscorides, schreef cannabis voor bij tand- en oorpijn. De Griekse arts Claudius Galen constateerde dat cannabis binnen het gehele rijk op grote schaal gebruikt werd. Vrouwen die het geluk hadden bij de Romeinse elite te horen, maakte dankbaar gebruik van de weeën verlichtende werking van cannabis.

Diverse kunstwerken verwijzen naar Jezus en cannabis. [Beeld: Hash Marihuana & Hemp Museum]

Tijdens Christus: wonderzalf met cannabisgebruik
Er zijn aanwijzingen dat de wonderzalf die Christus gebruikte ook een cannabisextract bevatte. Cannabishistoricus David Bienenstock is overtuigd van deze hypothese. Lees hier waarom.

207 na Christus: geneesheer Hua T’o
Dit was de eerste arts die cannabis beschreef als een pijnstillend medicijn. Wanneer hij zijn patiënten voor een operatie verdoofde, maakte hij daarvoor gebruik van een mengsel van cannabis en wijn.

1000 na Christus: cannabis als behandeling bij epilepsie
De Arabische geleerden al-Mayusi en al-Badri beschreven cannabis als een effectieve behandelmethode voor mensen die leden aan epilepsie.

1025 na Christus: Avicenna
Middeleeuws Perzisch medisch schrijver Avicenna publiceert het boek ‘Avicenna’s Canon of Medicine’, waarin wordt gesteld dat cannabis een effectieve behandeling is tegen jicht, oedemen, infectieuze wonden en ernstige hoofdpijn. Zijn werk werd veelvuldig bestudeerd van de 13e tot de 19e eeuw en had een blijvende invloed op de westerse geneeskunde.

1300 Na Christus: Arabische handelaren zorgen voor verspreiding
Arabische handelaren brengen cannabis vanuit India naar Oost-Afrika, waar het zich landinwaarts verspreidt. Het werd daar gebruikt als behandeling bij malaria, astma, koorts en ernstige diarree.

1500 na Christus: de Spaanse verovering
De Spanjaarden brachten cannabis naar Amerika, waar het juist meer werd gebruikt om praktische spullen te produceren, zoals touw of kleding. Jaren later zou het ook worden gebruikt als een psychoactief en medicinaal middel.

1798 na Christus: Napoleon Bonaparte, een Franse Generaal
Napoleon bracht cannabis vanuit Egypte naar Frankrijk en het werd daar onderzocht op de pijnstillende en kalmerende werking. Zij zouden cannabis gebruiken om tumoren, kinkhoest en geelzucht te behandelen.

1839 na Christus: Sir William Brook O’Shaughnessy
De Ierse arts William Brooke Oshaughnessy introduceerde het therapeutische gebruik van cannabis in de westerse geneeskunde. Hij concludeerde dat de plant geen negatieve effecten had bij het inzetten als medicijn. Ook voorspelde hij dat het gebruik van de plant in een farmaceutische context al spoedig meer zou voorkomen.

De afgelopen ruim 100 jaar

1900: Medicinale Cannabis vrij verkrijgbaar
Medicinale cannabis werd gebruikt om misselijkheid, reuma en pijn te behandelen. In deze tijd was het als geneesmiddel beschikbaar zonder recept en werd het aangeboden onder andere namen zoals bijvoorbeeld ‘Piso’s remedie’ en ‘Eendaagse hoestkuur’.

Voor legale handelingen met cannabis en hennep moest belasting worden betaald. [Beeld: Wikipedia]

1914: de Harrison Act
Vanaf nu werd drugsgebruik in de VS als misdrijf bestempeld en dat dankzij de Harrison Narcotics Tax Act (een op dat moment nieuwe federale wet).

1937: Marihuana Tax Act
De Marihuana Tax Act verbood het gebruik en de verkoop van cannabis in de Verenigde Staten.

1964: Ontdekking van THC
De moleculaire structuur van THC, een van de componenten in de cannabisplant, werd ontdekt en gesynthetiseerd door de Israëlische chemicus Dr. Raphael Mechoulam.

1970: Geclassificeerd als Schedule 1 Drug
Cannabis werd gecategoriseerd als Schedule 1 Drug in de VS, waardoor verdere onderzoeksmogelijkheden naar de plant werden (en worden!) beperkt. Cannabis werd vanaf dat moment vermeld als ‘niet geaccepteerd voor medicinaal gebruik’.

1988: CB-Receptoren ontdekt
De CB-1 en CB-2 receptoren werden ontdekt. Vandaag de dag weten we dat deze cannabinoïdereceptoren overeenkomen met de van nature voorkomende neuroreceptoren in onze hersenen. Deze receptoren hebben een enorme invloed op ons gestel.

2000-2018: legalisatie van medicinale cannabis
Dus het hier en nu. De tijd waarin er veel te doen is als het gaat om legalisatie van zowel medicinale cannabis, als cannabis voor recreatief gebruik. Er vindt steeds meer wetenschappelijk onderzoek plaats en mensen weten de weg naar mediwiet beter te vinden. Het middel wordt dat ook bij diverse aandoeningen ingezet, net zoals dat in de oudheid gebeurde, voor alle regeltjes en wetten uitgevonden werden.

Het déjà vu-effect

De Israëliër Raphael Mechoulam ontdekte in 1964 THC.

Het lijkt er ergens op dat de geschiedenis zich herhaalt, want de aandoeningen die in de oudheid behandeld werden met mediwiet, zijn ook nu weer hot item. Ook de wijze waarop informatie verstrekt wordt over de bijzondere werking van de plant, is te vergelijken met hoe dat in zijn werk ging in de geschiedenis.

Natuurlijk was er toen geen internet, maar er bestond wel zoiets al propaganda en kennis op schrift verspreiden. Ook het mond-tot-mond doorgeven van de kennis is iets wat toen gebeurde en nu ook. Door op deze manier verder te gaan met het verspreiden van de kennis die we hebben, hoeven ze hopelijk over 600 jaar niet weer deze weg te bewandelen, maar is medicinale cannabis gewoon een algemeen feit.

[Openingsbeeld: Shutterstock/Marzolino]