Pendergast proeft zijn Michka en sluit dit hoofdstuk af

Het heeft even geduurd, maar na vandaag is het hoofdstuk Michka voor onze Pendergast helemaal afgesloten. In dit verslag evalueert hij de afgelopen kweekronde, inclusief het oogsten van de planten. En hij deelt zijn mening over de smaak en het effect van deze soort.

27 weken Michka

Michka heeft ruwweg 27 weken in de kas gestaan. Dit is meer dan een half jaar, en dat is veel te lang. Normaal gesproken draai ik 4 à 5 oogsten per jaar. Maar dat zat er ditmaal niet in.

Ik wil dan ook mededelen dat de manier hoe ik deze soort heb opgekweekt, absoluut NIET een manier is die ik jullie medicinale kwekers aanraad. Je wilt continu je medicijn hebben, en je wilt niet weken op je oogst moeten wachten.

De reden waarom ik na alle problemen toch door ben gegaan met deze soort is om een idee te geven van wat voor problemen er op het pad van een medicinale kweker kunnen komen, en hoe je daarmee om kunt gaan. Ook wil ik dat je weet dat er aan zolang kweken niet persé voordelen zitten. Je kan de rondes beter kort en foutloos houden.

Maar als we alleen laten zien hoe goede rondes tot een einde komen, leren we niet veel over de plant en haar behoeftes. En dan kunnen we ook niet inspelen op de situatie, wanneer er dan onverhoopt toch iets misgaat.

Van fouten leer je

De vaste lezers zijn ongetwijfeld al op de hoogte van alle problemen die zich hebben voortgedaan, maar voor wie enkel een paar verslagen – of enkel dit verslag – leest zal ik kort opsommen welke problemen ik heb gehad.

In het begin heeft zich het grootste probleem voorgedaan. Na een periode van afstervende en verbrande bladeren, bleek mijn coco’s substraat ongebufferd te zijn. De CEC-waarde was onjuist, waardoor kort gezegd water uit de plant de bodem in ging, in een poging de wortels te redden.

Normaal gesproken ga je, als je zo’n probleem hebt, niet door met je kweek. Planten kunnen heel lastig herstellen van zulke grondproblemen, en gaan meestal dood. Als dit niet het geval is, dan merk je wel in de oogst dat ze er moeite mee hebben gehad. Die onbalans weer goed krijgen is namelijk enorm lastig, en zorgt er vaak voor dat je minder in kwantiteit en kwaliteit oogst.

Door dit bodemprobleem besloot ik te reveggen. Dit is een techniek om de planten terug de groei in forceren. En dat kost weken de tijd.

Dit reveggen, tezamen met het CEC-probleem kan voor wat stress en andere problemen zorgen bij de plant. Hierdoor kreeg ik dus ook enkele tekorten. Het begon met een Magnesium tekort, wat opgelost werd door een foilar spray van Epsom zout. Vervolgens stuitte ik op een kalium tekort, wat later een ijzer tekort werd die ik behandeld heb met Plagron Vita Race.

Omdat de planten zodanig verzwakt waren kreeg ik last van spint, die ik toen succesvol weggejaagd heb door middel van Neem-olie. Eén plant kon hier niet meer van herstellen, wat resulteerde in een sterftegeval in de kas waardoor er vrij veel kasruimte vrij kwam.

Ook heb ik in het begin van de bloei wat toprot ontdekt, hierdoor moest ik enkele toppen verwijderen. En als laatste probleem zijn de Foxtails aan bod gekomen, aangewakkerd door de hitte.

Een kleine foxtail aan de zijkant.

En nu, na 27 weken, hebben we eindelijk wat kunnen oogsten. En wat was ik daar blij mee!

Maar laat ik eerst de Michka eens korte beschrijving zodat je weet waar we het over hebben.

Wie is Michka

Michka is een cannabissoort opgekweekt door Sensi Seeds. Zij is vernoemd naar de Franse cannabis activiste, auteur en goeroe Michka Seeliger-Chatelain.

Het is een cannabissoort die bijna helemaal sativa is, door haar Silver Pearl en Haze kruizing. Dit zie je dan ook direct terug in de vroege groei. De planten zelf vormen elegante, dunne bladeren die kenmerkend zijn voor sativa’s.

Een uiterlijk verschil tussen indica en satvia in de bladeren. [Foto: shutterstock/hand draw]

Michka heeft vaak de neiging wat langer te willen worden, en weinig zijtakken te creëren. Ze wil echt de hoogte in. Ik zeg hierbij ‘vaak’ omdat dit een beetje afhankelijk is van welk fenotype je ontkiemt. Deze strain kent binnen de soort namelijk wel enkele verschillen. Zo heb ik in mijn kas 3 verschillende feno’s duidelijk weten te herkennen.

Een plant liet weinig sativa kenmerken zien. Deze bleef wat kleiner, wilde wat bossiger worden en leek toch wel wat indica in haar genen te hebben, kijkend naar het blad en de groei.

Andere planten waren weer duidelijke sativa’s, waarvan er een veruit het meeste op een sativa leek. Kenmerkend voor deze plant was dat zij het merendeel van haar energie richtte op 1 tak, zelfs na het toppen. De andere toppen bleven aanzienlijk kleiner. Deze plant wilde ook het meest de hoogte in.

Een plant die rechtsvoor in de kast stond had alle uiterlijke kenmerken van een sativa, maar maakte veel meer toppen aan. Dit was naar mijn mening het beste fenotype. Duidelijk ook een sativa, maar wat meer het volume van een indica.

In de groei heb ik weinig problemen ondervonden van de Michka-soort. Hier kan je haar behandelen zoals iedere andere plant, en zul je zonder problemen een gezonde dame kunnen opkweken. In de bloei komen er echter wat typische sativa-kenmerken voor.

Het begint met het voeden. Sativa’s houden namelijk niet van een heftig voedingsschema. En dat geldt ook voor Michka. Voed haar rustig en met mate. Je kan wel met een hoge EC-waarde wegkomen indien alles goed gaat, maar bij het kleinste probleem zul je al snel overschotten en tekorten gaan zien. Ik zou haar dan ook niet snel een EC geven van boven de 1.5, maar dit is natuurlijk afhankelijk van hoe je ronde verloopt.

Een ander typerend kenmerk voor Michka is het foxtailen. Nu is het bij mij in de kas door de prachtige zomer wel wat te heet geworden. Het is dus niet enkel te wijten aan de strain. Maar dat zij er gevoelig voor is blijkt wel. Ik zou – indien je geen co2 gebruikt – de temperatuur onder de 27 graden proberen te houden wil je het foxtailen zo goed mogelijk uit de weg gaan.

Tijdens de bloei merk je een sterke, frisse, citrusgeur. De toppen ruiken ontzettend aromatisch. En de plant ruikt zoals ze groeit: elegant. Weinig skunk-geur of stank te herkennen, wat een leuke verassing is aangezien de Silver Pearl dit wel meer had. Een typerende wietgeur hou je altijd, maar wanneer je goed de tijd neemt en de trichomen bekijkt voor het goede oogstmoment, herken je de geur van grapefruit of citroen erin terug.

Later in de oogst zal de Michka op sommige delen trouwens paarse toppen ontwikkelen, wat ze niet heeft van de Silver Pearl. De precieze kruizing is bedrijfsgeheim, maar de paarse kleur wil wellicht wat verraden.

Michka oosten

Nu we de groei en de bloei besproken hebben, kunnen we het over het oogsten gaan hebben. Omdat ik voor medicinale redenen kweek, en ook wiet voor anderen kweek, doe ik altijd handschoenen aan bij het knippen en desinfecteer ik alles met antibacterial gel of schoonmaak alcohol.

Zorg er ook voor dat je een goed schaartje hebt, want als je urenlang moet knippen wil je wel een fijne schaar hebben. Ik gebruik de onderstaande met vering, zodat het knipwerk lekker snel gaat.

Gebruik een schaar met vering, dan gaat het knippen lekker snel.

Als alles schoongemaakt is kunnen we aan de slag. Ik was een beetje bang voor het resultaat, aangezien de ronde zo problematisch verliep. Maar ik was blij verrast om te zien hoe compact en stevig de buds bleken te zijn.  Omdat Michka dus niet echt zijtakken wil groeien, zijn vooral de bovenste toppen het volste en hardste.

De toppen zijn heel compact en hard.

Ik merkte in het drogen weinig verschil in grootte. De toppen bleven redelijk hun formaat behouden. Of dit aan Michka te wijten is durf ik niet te zeggen. Dit is namelijk ook één van de eerste kweken op LED voor mij, en met LED hoor je zulke verhalen wel eens vaker. Zelfs de foxtails droogden goed op, en op de foto’s kan je de cannabinoide kristallen zien zitten.

Zo ziet een foxtail eruit na het knippen en drogen.

Uiteraard zaten er ook veel kleinere toppen tussen, en wat popcornbud. Maar dit was te verwachten door de hitte. Ook deze kleine topjes roken goed en rijp.

Uiteindelijk heb ik voor alle 4 de planten bijna 200 gram geoogst. Iets wat ik reuze vond meevallen, ik had eigenlijk niet meer als 120 verwacht na het drogen. Dat het nog zoveel is geworden, is te danken aan de plant rechtsvoor in de kast. Die had het beste fenotype en had aanzienlijk meer cannabis dan de andere planten. Waar deze plant ruim 70  gram opbracht, brachten andere rond de 40 op.

Met een gemiddelde van 50 gram per plant sluit ik deze ronde dus af, iets wat ik zelf geen verkeerde score vind. In verhouding met het wattage valt de opbrengst in kwantiteit uiteraard wel tegen. Dit was te verwachten, en hier kan ik de Michka dus ook niet de schuld van geven.

Het effect van Michka

Nu we alle uiterlijke kenmerken behandeld hebben, komt het aan op de smaak en het effect. Wat voor medicinale eigenschappen brengt deze strain ons?

Wel, nadat ik de cannabis goed had gedroogd, zodat de meeste takjes afbraken bij het buigen, heb ik de toppen in enkele weckpotten gedaan. Dit doe ik om de wiet te curen. Hier heb ik de cannabis weer enkele dagen in gehouden, en met goed resultaat.

Tot nu toe is Michka alleen getest door middel van roken. Maar binnenkort zal ik edibles en oliën voor kennissen van mij gaan maken.

Bij het roken merkte verschillende mensen, ieder die het getest heeft eigenlijk, hoe zacht de strain op de longen is. Dit kan ook komen door het lange spoelen en het curen van de cannabis. Soms heeft cannabis een hele scherpe werking op de longen. Hier was dat niet zo. Verder smaakte de Michka zoet, en erg citrus-achtig. Een beetje zoals de eerdergenoemde geuren met grapefruit en citroen.

Michka Seeliger Chatelain [Beeld: Sensi Seeds]

Na het roken geeft de Michka een erg energieke head-high. Het effect gaat in je hoofd zitten, en kluistert je niet aan de bank zoals andere soortjes doen. Erg typerend voor een sativa dus. Afhankelijk van je klachten kan het dus een erg geschikte strain zijn, maar ook een risicovolle strain indien je snel paniek of angst gerelateerde klachten hebt.

Het eindoordeel

Samenvattend was de Michka een problematische soort om te bloeien, wat te wijten was aan externe factoren en waarschijnlijk niet aan de strain zelf. Wel is het iets om in je achterhoofd te houden: Michka is een sativa die niet zo vergeeflijk is als een White Widow bijvoorbeeld.

De plant zelf is prachtig, en wie zijn best doet met het kweken ervan wordt beloond met prachtig geurende, smaakvolle compacte toppen. Omdat er verschillende fenotypes tussen zitten, zou ik de opbrengst als gemiddeld willen beschouwen. Enkele feno’s leverden wat minder op als andere, maar wie geluk heeft ontkiemt een zaadje dat zich misschien zelfs als ‘heavy yielder’ ontwikkelt.

Na al die weken zit het er dan voor de Michka eindelijk op. Het nieuwe project staat trouwens al klaar. Tokdems, waar ik met het eb en vloed-systeem zal werken. Wat hier precies in komt te staan laat ik nog even geheim, maar het zal veel korter duren dan de afgelopen kweek. Wie mijn instagram Pendergast420 in de gaten houdt zal al wat eerder foto’s voorbij zien komen..

Tot in de nieuwe kweek!