Een opmerkelijke aanbeveling vandaag door een advocaat-generaal. Die heeft in een advies aan de Hoge Raad gesteld dat de kosten van zelfgekweekte mediwiet aftrekbaar moeten zijn bij de belastingdienst.
Een paar dagen terug schreven we dat er met meerdere maten wordt gemeten door de overheid en rechters. De ene patiënt krijgt namelijk toestemming van de rechter om mediwiet te kweken terwijl de ander keihard wordt aangepakt.
Vandaag gaat er nog een schepje bovenop in deze willekeur. Een advocaat-generaal heeft de Hoge Raad geadviseerd om de kosten van zelfgekweekte mediwiet door patiënten aftrekbaar te maken bij de belastingdienst. Het verhaal is als volgt.
Mediwiet als aftrekpost
Het advies komt voort uit een zaak die een doodzieke vrouw met de ziekte van Crohn aanspande. Reguliere medicijnen haalden niets uit en zelfs medicinale wiet uit de apotheek had niet het gewenste effect. Daarom schreef haar arts een andere wietsoort voor. Een ongebruikelijke, maar zeer goede beslissing waar andere artsen van kunnen leren.
Omdat Bedrocan deze soort niet kweekt, moest de vrouw zelf aan de slag. De kosten voor de teelt en het gebruik van de mediwiet diende zij bij de belastingdienst in als aftrekpost voor specifieke zorgkosten. Deze aftrekpost geldt voor niet-reguliere geneesmiddelen die door een arts zijn voorgeschreven.
De belastingdienst ging niet akkoord. Die vindt namelijk dat medicinale cannabis moet worden verstrekt door een arts of apotheker. Hierop stapte de vrouw naar de rechter. Die stelde haar in het gelijk, maar in hoger beroep werd deze beslissing teruggedraaid. Vervolgens ging ze in cassatie bij de Hoge Raad.
Het aftrekken van specifieke zorgkosten geldt ook voor ‘kosten van niet-reguliere geneesmiddelen die door een arts zijn voorgeschreven’
Op dit punt in het proces komt de advocaat-generaal in beeld. Die doet bij uitspraken van de Hoge Raad namelijk altijd vooraf een niet-bindend advies. Het advies in deze zaak luidt dat het aftrekken van specifieke zorgkosten ook geldt voor “kosten van niet-reguliere geneesmiddelen die door een arts zijn voorgeschreven”. De middelen hoeven dus niet per se door een arts of apotheker zijn verstrekt.
Verder werd opgemerkt dat het kweken of het op voorraad hebben van mediwiet, waarbij het om bijzondere omstandigheden gaat zoals het niet voorhanden hebben van een werkend geneesmiddel, in enkele gevallen niet moet worden vervolgd.
Het is onbekend waneer de Hoge Raad uitspraak doet en of het advies wordt meegenomen.
Meer keuzevrijheid
Als de uitspraak van de Hoge Raad in het voordeel is van de patiënt, kan dat wel eens gunstig zijn voor andere patiënten. [Shutterstock/BCFC]
Enerzijds is het zeer positief dat de arts in kwestie medicinale wiet erkent. Bovendien was er bereidheid om een stap verder te gaan. De arts zag namelijk in dat de wietsoorten van Bedrocan niet toereikend zijn voor deze zieke vrouw. In plaats van te stoppen met het traject, is juist verder gekeken welke wietsoort dan wél werkt. Dat gebeurt niet vaak en daarom verdient deze arts een dikke pluim .
Anderzijds benadrukt het de totale willekeur in het Nederlandse mediwietbeleid. De ene arts juicht het gebruik van mediwiet toe en erkent dat verschillende wietsoorten het verschil kunnen maken. De andere arts verfoeit het en houdt vast aan reguliere medicatie. De ene rechter laat een patiënt die niet zonder mediwiet kan thuis kweken. De ander verbiedt het. De overheid verzuimd ondertussen om deze willekeur te bestrijden. Ondertussen schroeft ze wel de export van wiet op om er meer geld aan te verdienen.
Laten we hopen dat deze ontwikkeling bijdraagt aan een groter besef dat Nederlandse patiënten een beter mediwietbeleid willen met veel meer keuzevrijheid. Met name wat betreft het recht op thuisteelt. Zodoende kan een patiënt de wietsoort kweken en gebruiken die het beste werkt. En dit bespaart nog eens veel geld ook.
[Openigsfoto: Shutterstock/Artem Kniaz]