Kweek je mediwiet ook een keer op kokos!
Kokos is een geweldig medium om wietplanten in te kweken. Het lijkt op aarde maar als je het op de juiste manier gebruikt, geeft het hydro resultaten!
Daar staan ze dan, m’n vier meisjes. Waarschijnlijk heb ik het al eens gezegd in het vorige verslag maar ik ben enorm blij weer wat leven in de Mediwietsite kweekkast te hebben staan. Maandenlang tergde de stilte van de anders stilletjes zoemende kast me, maar nu zoemt-ie weer als weleer. De Kosher Kush x Tangie-zaden van Amsterdam Genetics zijn inmiddels flinke planten geworden.
De meiden staan nu een kleine week in hun potjes en het is te merken dat ze er al uit willen. Ondanks dat de lamp dicht op de planten hangt, strekken de stammetjes in mijn optiek ietwat en ook de aanmaak van het blad gaat enorm snel – maar dat is natuurlijk een goed teken. Deze ‘groeispurt’ is denk ik toe te kennen aan een slokje voeding die ik de planten gaf, vlak na m’n laatste verslag.
Deze ronde maak ik dankbaar gebruik van Bioquant OH-voeding, waarover binnenkort een uitgebreide uitleg verschijnt op deze site. Kort gezegd heeft de lijn vier verschillende flesjes, met ieder de perfecte samenstelling voor een specifieke fase in de levenscyclus van de plant. Zo heb je:
Het grootste voordeel hiermee is dat je niet bij elke keer water geven de plant voedt, maar één keer per twee weken een slokje meegeeft. Dus je gebruikt elke fles maar één of twee keer gedurende je cyclus, afhankelijk van het groeigedrag van de specifieke wietsoort. Ik heb nu één keer OH-Spring meegegeven met water, toen de planten allemaal net waren ontkiemd.
De gestrekte stammen trokken dus m’n aandacht, waardoor ik besloot het wortelstelsel van de planten nader te inspecteren. Door de gebruikte doorzichtige bekertjes is goed te zien hoe het gaat met de ontwikkeling van de wortels, waardoor je makkelijk kunt bepalen of de planten al aan ‘nieuwe schoenen’ toe zijn. Het lijkt wel of ik ze erop heb uitgekozen en dat is ook zo!
En ja hoor, er verschijnen lange wortels aan de zij- en onderkant van de bekertjes. Eigenlijk ben ik een dag of twee later dan ik had gehoopt. Want ideaal gezien verpot je de plantjes vóórdat de wortels onderaan de ‘beginpotjes’ rond gaan op zoek naar meer ruimte. Anyway, ik bereid snel de 11-liter eindpotten voor op het verpot-avontuur om geen tijd meer te verliezen.
Zoals al kort aangegeven bereid ik me voor op het verpotten, en in dit geval houdt dat meer in dan alleen aarde in de betreffende potten scheppen. Ik volg het advies van de Bioquant Agrostore, waar ik de meststoffen vandaan heb, en bewerk m’n medium (een aardemengsel) alvast met een lading water met OH-Spring voeding.
Door nu de aarde te bevochtigen met dit spul wordt het bodemleven in de grond al geactiveerd. Dit ‘bodemleven’, een verzameling van goede schimmels en dergelijke, zorgen ervoor dat mijn planten straks nóg beter water en meststoffen kunnen openemen; waardoor ze gezonder zijn en betere ‘vruchten kunnen dragen.’
De vochtige en bemeste aarde maak ik goed los met een bamboestok en m’n handen, zodat er geen grote brokken aarde in de potten blijven zitten. Die zouden het moeilijker maken voor de wortels om hun weg te vinden, waardoor de plant onnodig hard moet werken. Het mengsel laat ik ongeveer 24 uur staan voordat de planten er uiteindelijk ingaan.
Het verpotten zelf is een koud kunstje, waarbij ik de bekertjes ondersteboven houd met de stam van de wietplant losjes tussen m’n vingers. De aarde uit het bekertje komt – soms met wat kneden – langzaam los waardoor het geheel in m’n handpalm valt.
Dan is het een kwestie van de kluit omdraaien en in de voorbereide aarde te plaatsen. Hier heb ik met een lege beker namelijk alvast een gat gemaakt waar de kluit precies inpast. De ‘naad’ maak ik nat met wat water zodat het allemaal wat sneller een geheel wordt. En klaar! De planten staan, bemest en wel, in hun eindpotten.
Nu is het weer een kwestie van wachten op de volgende stap. De planten zullen weer een flinke groeispurt doormaken en ik ga eens even bedenken hoe ik de rest van de cyclus ga volbrengen. Ga ik een SCROG-rek maken zoals m’n vervanger Bill Woods deed; of buig ik straks de plant om en bindt ik weer met geïsoleerd ijzerdraad takken omlaag om meer te hebben aan m’n kweekoppervlakte? We gaan het meemaken…