(advertenties)
(advertentie)

Mr. Kush trimt, cured en weegt z’n welriekende Kosher Tangie Kush

02 januari 2018
Kweken
Vorig jaar sloot Mr. Kush z’n laatste kweekverslag af met een kast vol heerlijk ruikende wietplanten die ondersteboven hingen te drogen. Nu zijn oogst droog is wordt deze (heel licht) getrimd, zeer nauwkeurig gecured ter behoud van het aroma én gewogen uiteraard. Een tevreden Mr. Kush luidt 2018 in met een smakelijk eindverslag.

Suikerblad

Stiekem hoopte ik al dat het zou lukken, nog vóór het nieuwe jaar m’n planten oogsten zodat ik rond de jaarwisseling en eerste serieuze test kon doen met m’n eigen gekweekte Kosher x Tangie kush van Amsterdam Genetics. Naarmate de kweek vorderde hoopte ik echter op een nog sneller verloop, want wat heeft het heerlijk geroken en wat heb ik een geduld moeten opbrengen om niet zo’n top vroegtijdig te oogsten.

Halverwege december konden ze éindelijk te drogen worden gehangen.

M’n geduld heeft echter z’n vruchten afgeworpen. Zo konden jullie de week voor kerst lezen in m’n verslag dat ik de planten oogstte en te drogen hing. Zoals verwacht verraadde het ‘knakken’ van de takjes na zo’n tien dagen drogen dat de planten droog genoeg waren om te trimmen en te curen. Maar dat eerste bleek verrassend weinig werk.

De meeste blaadjes van de Kosher Tangie toppen zijn volledig bedekt met dikke trichomen.

Het meerendeel van de blaadjes aan de wiettoppen bleek namelijk volledig bedekt met trichomen, waarin de werkzame stoffen van de wiet zitten. Deze heb ik logischerwijs dus ook niet afgeknipt, maar lekker aan de toppen laten zitten. Dankzij de volgende stap in m’n oogstproces zullen deze blaadjes namelijk niet onderdoen voor de calyxen van de top, de zaadhulsjes en het deel van de plant dat we ‘normaal gesproken’ tot ons nemen.

Trimmen

Er was uiteraard wel wat blad dat eraf mocht, dus spendeerde ik een ochtendje van de kerstvakantie met m’n schaar in de hand. Geen probleem, met Netflix op de achtergrond en de bijzonder smakelijke geur van deze wietsoort wordt alles een stuk aangenamer.

Top voor top worden de ‘nutteloze’ blaadjes zonder trichomen afgeknipt.

Daarover gesproken: dit is een van de lekkerste wietsoorten die ik ooit heb gekweekt. Het is duidelijk dat er twee verschillende fenotypen in m’n kast hebben gestaan. Eén heeft het muffe aroma dat je verwacht van een goede kush, maar er zitten ook toppen tussen met een overwegend Tangie-aroma. Dát is lekker! Precies het terpenenprofiel dat ik kan gebruiken om in de middag te ontspannen, zónder dat ik al te moe word.

Wietzaden eten?

Onvermijdelijk, helaas, het vinden van een aantal zaadjes in deze oogst. Zoals in aangaf in een eerder verslag werden een aantal van mijn plantjes plots hermafrodiet. Geen wereldramp, ware het niet dat ik er pas achterkwam nadat er al stuifmeel door één van de planten was afgegeven en er dus 100 procent zeker bevruchting heeft plaatsgevonden.

Moeilijk zichtbaar, maar op het linker topje barsten twee zaden uit hun hulsje.

Het zal dus meer gebeuren dat ik hier en daar een zaadje in deze oogst tegenkom. Pech, het is niet anders. Toch beïnvloedt de aanwezigheid van deze zaden gelukkig niet de werking of het aroma van deze wiet.

De zaden zelf zal ik niet gebruiken om te kweken, aangezien de kans groot is dat hier ook weer herma’s uit komen. Wat ik er dan mee doe? Opeten!

Hennepzaad – en dus ook wietzaad – zit barstensvol eiwitten en gezonde vetzuren. Een soort mini-vitaminebommetje dus, waarvan ik liever de vruchten pluk dan dat ik het weggooi.

Curen

Na het knippen verdwijnen de toppen in grote weckpotten – nadat ze gewogen worden en het gewicht genoteerd is uiteraard. Hier zullen ze nog zeker tien dagen aandacht nodig hebben als ik ze perfect wil curen. Tijdens dit proces wordt het overblijvende vocht evenredig in de toppen verdeeld, waardoor je heerlijk ruikende knapperige en niet té droge wiet overhoudt.

De eerste tien dagen na het trimmen gaan de weckpotten dagelijks even open om de wiet te ‘curen’.

Dit curen is eigenlijk heel makkelijk, maar je moet er wel je aandacht bijhouden. Wat je doet is namelijk de eerste tien dagen na het oppotten van de cannabis, de potten dagelijks even laten burpen door op een kiertje open te zetten. Hierdoor ontsnapt overtollig vocht, waardoor de wiet perfect gedroogd wordt.

De eerste dag doe je dit tien minuten, de tweede negen en zo tel je af naar één minuut op de tiende dag. Daarna zou de wiet perfect moeten zijn. Dit geduld heb ik wel, maar elke keer dat die pot opengaat komt er een klein topje uit om te testen. Deze wiet is zo verdomd smakelijk, ik kan iedereen deze soort aanraden.

Bovendien is het een mooi uitgebalanceerde hybride wietsoort (60% indica – 40% sativa) waardoor-ie eigenlijk op élk moment van de dag genuttigd kan worden, zeker het Tangie-dominante fenotype.

Wiet wegen

Iets dat ik jullie natuurlijk niet kan onthouden is het gewicht van deze oogst, en die mag er zeker wezen! In totaal haalde ik van de vier planten die ik had staan namelijk 85 gram wiet. Helemaal niet slecht voor in de kleine Mediwietsite kweekkast en genoeg om mij de komende maanden te voorzien van m’n medicijn. Ik ben enorm tevreden en kijk alweer uit naar m’n volgende cyclus. Die zal ik de komende week voorbereiden om jullie hopelijk volgende week alweer een update te geven van het reilen en zeilen in huize Kush.