Mr. Kush oogst z’n wietplanten en hangt ze geduldig te drogen

Ze ruiken al langer onweerstaanbaar en zagen er de laatste weken oogverblindend uit, Mr. Kush z’n wietplanten. Na zijn geduld flink op de proef te hebben gesteld mochten ze er nu eindelijk aan geloven en werden ze geoogst. Alle vier welteverstaan, want de plant die voor TV werd meegenomen kwam onverrichte zaken terug.

Verloren dochter

Wie mijn vorige verslagen heeft gelezen verwacht nu een oogst-update van drie Kosher Kush x Tangie-planten van Amsterdam Genetics. Immers werd er vorige week één van de vier bij me opgehaald om op TV te oogsten. Tot mijn grote verbazing kwam Ruben van de Redactie echter niet met een geoogste plant terug aan m’n deur, maar met de plant intact. Het TV-wereldje is nu eenmaal gericht op tijd, tijd, tijd – en er was niet genoeg tijd om de plant uiteindelijk te oogsten. Ze kwam na een excursie naar een TV-studio dus weer onverrichte zaken terug naar huis.

Heel erg vind ik het niet, de plant was namelijk in mijn ogen nog niet helemaal klaar voor de oogst, dus zette ik haar dus nog een paar dagen terug in de Mediwietsite kweekkast bij haar zussen. Terwijl ik de voortgang van het afrijpen dagelijks nauwgezet in de gaten houd, uiteraard. Iets gestresst was deze plant al, getuige haar spontane hermafrodiete trekjes een tijdje terug, maar dat zien we ook terug in de topjes. Deze zijn namelijk minder vol ontwikkeld dan de andere planten. Desalniettemin ruiken ze fantastisch en zien de wiettoppen er veelbelovend uit.

Afrijpen

De laatste dagen leek het alleen niet echt op te schieten met het afrijpen van de planten, en dat is achteraf gezien niet gek. Hier en daar bleven er nieuwe bloeiharen verschijnen, terwijl ze in deze fase juist moeten indrogen. De reden hiervoor is waarschijnlijk de temperatuur geweest, het was nog steeds elke dag rond de 27 graden terwijl het in deze fase in de natuur steeds kouder hoort te worden. Ik las dit op Mediwietsites zustersite CNNBS en bedacht meteen de lamp een stuk te dimmen om zo ook de temperatuur te laten dalen.

Dit bleek een goede tactiek, want al snel zag ik steeds meer bloeiharen indrogen en kon ik meer verschrompelde gele bladeren verwijderen. Een duidelijk teken dat ik geen seconde te laat ben begonnen met spoelen van de wietplanten – alleen water geven zodat ze alle overgebleven voeding uit de grond en bladeren kan opmaken.

Bovendien bleek na een aantal dagen in de ‘kou’ te hebben gestaan, het meerendeel van de trichomen op de wiettoppen melkachtig – en niet meer transparant – van kleur. Het blijft echter moeilijk om te bepalen of je wel of niet gaat oogsten omdat elke plant en elke top op haar eigen tempo afbloeit. Toch waag ik het erop en gaat de schaar erin.

Wietplant oogsten

Ein-de-lijk, na lang wachten is de tijd gekomen om de schaar in m’n dames te zetten. Omdat ze toch als eerste zou gaan begin ik ook met de TV-ster. Ik zet haar met pot en al voor me op de grond en begin met het zorgvuldig afknippen van de grootste bladeren.

Als dat achter de rug is, en de plant ontdaan is van haar grote bladeren, geef ik de bladeren rond de toppen een grove knipbeurt. Ik zorg ervoor dat ik niet te dicht bij de top knip, omdat daar ook trichomen met werkzame stoffen op de bladeren zitten. Pas wanneer de toppen goed droog zijn weet ik precies tot hoe ver ik deze ‘suikerblaadjes’ kan wegtrimmen zonder al te veel werkzame stoffen te verliezen.

Na het ‘kaalknippen’ van de wietplant kan ze worden afgeknipt om ondersteboven te drogen te hangen. Echter staat m’n beoogde droogruimte – de Mediwietsite kweekkast – nog vol met te oogsten planten, dus hang ik ze tijdelijk in m’n eerder gefabriceerde droogdoos. Straks, als de kweekkast leeg is, hang ik zoveel mogelijk daarin in verband met de luchtcirculatie.

Ook deze prachtige dame mag er eindelijk aan geloven

Plant voor plant knip ik de grote bladeren weg, voorzie ik ze van een grove trimbeurt en knip ik ze af bij de stam om ondersteboven te drogen. Ook de bovenstaande dame die mij al weken tart met haar indringende geur en oogverblindende kleuren moet eraan geloven en krijgt een knipbeurt.

Wietplanten drogen

Nadat ik de laatste plant oogstte kon ik de kweekkast ombouwen tot een drooghok. Erg spannend is dat proces niet, het enige wat ik heb gedaan was de lamp verwijderen en een ketting ophangen langs het plafond van de kast.

Op één plant na, zijn ze allemaal in hun geheel in de kast opgehangen.

Hieraan hang ik weer de planten, waarvan één als losse takken in plaats van de intacte plant – in verband met de beschikbare ruimte. Het liefst raken de takken elkaar niet aan zodat het vocht dat eruit verdampt er niet rond kan blijven hangen, maar door de luchtstroom wordt afgevoerd en vervangen door schone, droge lucht. Om die luchtcirculatie te stimuleren neem ik de tijdschakelaar waar hiervoor de lamp inzat; en plug daar de afzuiger in.

De tijdschakelaar heb ik willekeurig ingesteld, zodat-ie af en toe aangaat en vanzelf weer uitgaat. Het lijkt mij een stuk verstandiger dan deze de halve dag aan en halve dag uit te zetten. Dan is het namelijk de halve dag te vochtig en de andere helft te droog in het hok. Nu wordt de lucht ongeveer om het uur even weggezogen, ideaal.

Over zeven dagen kan ik pas verwachten dat er mogelijk iets droog is, maar de kans is groter dat het tien dagen duurt. Anyway, ik houd het in de gaten door over een aantal dagen een topje van de tak af te trekken. Als de tak knakt is de wiet droog genoeg om over te gaan tot het curen, als ze buigt nog niet. In de tussentijd fantaseer ik over m’n volgende kweekronde, met dit prachtige uitzicht:

Na de jaarwisseling kom ik bij jullie terug met een update over het oogstgewicht, misschien heb ik de wiet dan ook laten testen én ik ga vooruitblikken op m’n aankomende cyclus. Wat in elk geval zeker is, is dat ik hierna Amsterdam Genetics Green Magic ga kweken, gezien ik deze zaden van ze kreeg als compensatie voor de hermafrodiete trekjes van deze pas geoogste plant(en). Daar heb ik enorm veel zin in!

Alvast fijne feestdagen allemaal!