(advertenties)
(advertentie)

Mr. Kush oogst eindelijk zijn medicinale wietplanten

11 januari 2019
Kweken

En dan is daar alweer het moment waar iedere kweker altijd met gemengde gevoelens naar uitkijkt: de oogst. Enerzijds is het balen dat de schaar in die mooie planten gaat. Maar anderzijds is dit natuurlijk de gebeurtenis waar het allemaal om draait. De grande finale. Het moment waarop alle liefde zich gaat uitbetalen in een voorraad mediwiet. En zo zag dat moment eruit voor onze Mr. Kush.

Foutje van de zaak?

Jeetje, het duurde allemaal iets langer dan verwacht. Ik weet ergens ook wel dat ik wellicht iets te laat ben begonnen met het flushen van m’n planten. En misschien dat ik te vroeg ben begonnen met het tellen van de weken bloei. Maar toch baal ik best dat ik de Strawberry Glue-dames van Amsterdam Genetics vorige week nog niet allemaal ondersteboven te drogen had hangen.

Zo op het oog leken de wietplanten nog niet oogstklaar. Vooral de bladeren waren nog erg groen en lang niet alle bloeiharen waren ingedroogd. Maar bij nader inzien, of eigenlijk door er even met een loepje naar te kijken, zie ik dat de wiettoppen nu toch écht oogstrijp zijn. En dat terwijl ze volgens mijn telling al rond de jaarwisseling klaar hadden moeten zijn. Foutje van de zaak?

Oogstmoment bepalen

Voor mij – en vele kwekers met mij – is het ideale oogstmoment wanneer bijna alle harskliertjes (ook wel trichomen genoemd) op de toppen melkachtig van kleur zijn en er hier en daar een amberkleurige tussen zit. Voor ze melkachtig van kleur worden zijn ze transparant; een teken dat de werkzame stoffen (THC en CBD bijvoorbeeld) in de trichomen nog niet volledig zijn ontwikkeld. Oogst je dus te vroeg, dan loop je het risico op zeer milde wiet, waar je nauwelijks een medicinaal effect van merkt.

Oogst je echter te laat, wanneer het overgrote deel van de trichomen amberkleurig is, dan kun je een zeer slaapverwekkend effect verwachten van je zelfgekweekte wiet. De in de harsklieren aanwezige THC is zich dan namelijk alweer aan het omzetten naar het verdovende en slaapverwekkende CBN. Persoonlijk is dat niet waar ik naar zoek, dus ga ik voor de gulden middenweg. Eindelijk kan ik m’n zorgvuldig gekweekte wietplanten oogsten!

Wietplanten oogsten

Door de verhoging van m’n kweekkast, de daarbij behorende dwarsbalk op een halve meter hoogte en de mate waarin ‘ie vol staat, kan ik de eerste planten niet zo gemakkelijk uit de kast halen. Ze oogsten door ze rechtop voor me te zetten, blad weg te knippen en dan pas takken van de stam te knippen gaat dus niet lukken. Om de eerste paar planten te oogsten, duik ik in de kast en haal ik ze tak voor tak leeg. Het is even wennen, maar het is niet anders.

Na het afknippen van zo’n tak, geef ik de toppen een grove trim. Ik ga niet te precies te werk, daarvoor is het simpelweg teveel. Bovendien wil ik voorkomen dat ik per ongeluk bruikbaar blad wegknip waar veel trichomen op zitten. Helaas is dat niet altijd te vermijden en knip ik in m’n enthousiasme ook per ongeluk een paar topjes door de helft.

Nou, daar gaat ‘ie dan.

Tijdens het leeghalen van de kast merk ik echter al snel dat ik het waarschijnlijk niet ga redden met de droogruimte die ik voor ogen had. De bedoeling was eigenlijk twee planten volledig in m’n droogdoos te hangen, waar ik altijd twee stokken in heb om takken aan te hangen. Maar omdat m’n Mediwietsite kweekkast nu zó gevuld is, heb ik er een derde stok in moeten knutselen om er twee planten in te passen.

Even improviseren.

Te drogen hangen

De overige twee planten haal ik nu wel zorgvuldig uit de kast en geef deze rechtop een grove trim, zoals ik gewend ben. Hierna knip ik de plant bij de stam af en hang deze ondersteboven in m’n kweekkast te drogen. Zo passen er precies twee planten aan de haakjes waar ik normaliter m’n LED-lamp aan heb hangen.

De lamp heb ik nu niet meer nodig, dus gebruik ik ook m’n tijdsschakelaar ergens anders voor. Om te voorkomen dat het te vochtig wordt in het kastje. Ik zet deze eigenlijk op een willekeurig regime, om af en toe aan en uit te gaan, en hoop hiermee de vochtigheidsgraad in de kweekkast (nu omgedoopt tot droogkast) in balans te houden.

Over twee weken heb ik de gedroogde planten hopelijk gewogen en begin ik aan het cure-proces. Een van de belangrijkste onderdelen uit de kweekcyclus, geloof het of niet. Uiteraard heb ik dan ook al een topje aan de ultieme test onderworpen en zullen we weten wat het precieze effect is van m’n zelfgekweekte medicinale cannabis! Nog even geduld dus voor het eindresultaat.