Binnen met wiet kweken beginnen #7: voeding & pH-waarde
In dit voorlaatste deel uit onze kweekcursus behandelen we plantenvoeding. Welke voeding is er voor wietplanten, en hoe zit het met de pH-waarde?
Op het eerste gezicht lijkt er weinig veranderd in m’n kleine kweekkastje als je kijkt naar de foto hier links onder. Maar als je door de bomen het bos bekijkt zie je daar toch iets nieuws: een thermo-/hygrometer. Na het hermafrodiete fiasco wil ik namelijk geen risico meer lopen en de omstandigheden voor m’n planten zo prettig mogelijk maken. Dat kan echter alleen als je weet wat de Ist, ofwel de huidige situatie, is.
Met dit simpele apparaat kan ik de huidige temperatuur en luchtvochtigheid bekijken, maar ook de maximale en minimale waarden sinds de laatste reset. Dit doe je gemakkelijk met een druk op de knop, dat is handig als je iets aan de kweeksituatie hebt aanpast en wilt zien in hoeverre dat invloed heeft op je temp (temperatuur) of LV (luchtvochtigheid); om even vaktaal te gebruiken.
Wat blijkt uit het analyseren van de data van twee dagen, is dat de temperatuur in de kweekkast nogal schommelt. Nieuw is dat niet voor mij, want ik weet goed dat de temperatuur in de ruimte waarin de kweekkast staat ook erg schommelt in 24 uur.
De details zal ik jullie besparen, maar het is moeilijk te reguleren. Om toch wat klimaatcontrole te hebben zette ik na deze analyse een kleine keramische verwarmer naast het kweekhok. Nu is het afwachten om te zien of dit het gewenste resultaat heeft, of juist de situatie verergert.
Naast dat ik ‘het weer’ nu in de gaten houd en probeer te controleren, heb ik nog iets geprofessionaliseerd in mijn Mediwietsite kweekkast. Althans, meer erbuiten. Na de herma-gate, waren er wat tips binnengekomen over de zuurtegraad van het (voedings-)water; bij te zuur water zou de kans op hermafrodieten namelijk toenemen.
Of dit de oorzaak is geweest weet ik niet, maar het gaf mij reden genoeg om de Ph-waarde van mijn kraanwater eens te meten én te zien wat het toevoegen van de OH-voeding doet met de zuurtegraad. Eerst moet de pH-meter, die ik net als de thermo/hygrometer aanschafte bij Bioquant Agrostore in Haarlem, geactiveerd en geijkt worden.
Allereerst zet ik de pH-meter een half uurtje in lauw water. Hiermee activeer je de receptor die straks het water om te meten opzuigt. Na een half uur is de meter geactiveerd en is het tijd deze te ijken. Bij het ijken van een apparaat zorg je ervoor dat de meter betrouwbaar is. Deze pH-meter wordt daarom in een vloeistof gezet dat precies een Ph-waarde van 7 heeft, zodat je de meter erop kunt afstellen.
Dat ijken blijkt nodig, maar zo ver wijkt het apparaat niet af. Bij het onderdompelen in de ijkvloeistof geeft de meter 6,9 aan. Met een kleine schroevendraaier die bij het apparaat wordt geleverd, stel je de meter aan de achterkant zorgvuldig af. Na wat linksom draaien zie ik waar ik naar op zoek ben: een precieze 7.0 op het scherm van de Ph-meter.
Allereerst ben ik erg benieuwd naar de pH-waarde van het kraanwater dat ik de planten altijd geef. Die blijkt zoals verwacht wat aan de hoge kant (7,4), dus zuur ik deze met beleid af met behulp van Canna’s pH- voor de bloeiperiode. Ik breng het voedingswater naar 6,2, dat zou een ideale waarde zijn voor wietplanten als we de experts mogen geloven.
Mij is verteld dat ik heel voorzichtig moet zijn met dit spul omdat het 59% fosforzuur bevat. Dat vind ik eerlijk gezegd altijd spannend, gezien ik nogal stuntelig kan zijn en bang ben dat ik de open fles omstoot, maar het ging gelukkig goed.
Een paar druppeltjes pH- per keer door het water lijkt eerst weinig uit te halen, maar op gegeven moment daalt het enorm snel. Dat is niet erg, je giet gewoon wat water weg en vult het aan met zuurder (kraan-)water om de juiste waarde te krijgen.
Nadat ik het water de perfecte pH-waarde geef, meng ik de OH-Final voeding erdoorheen. Dit brengt de zuurtegraad weer wat omlaag, maar met het toevoegen van extra water (dat toch al zuurder is) komt dit al gauw weer terug naar 6,2.
Naast alle metingen en dat gedoe, staan er natuurlijk ook gewoon planten in de kast – en die beginnen goed aan te zwellen. Bij een aantal topjes zie je duidelijk dat onderaan de bloeiharen de calyx opzwelt. Het is absoluut waanzinnig om dit van dag tot dag te zien, al helemaal als je begrijpt hoe een wietplant (en specifiek gezien de wiettop) zich ontwikkelt.
De planten staan er verder prima bij en krijgen nu wel wat vaker voeding. De vergeling van bladeren maakte duidelijk dat dit nodig was, en bij wiet kweken is het belangrijk je bladeren te leren lezen; die vertellen je meer dan elk (voedings-)schema.
Het enige waar ik nog op heb moeten letten is de top in het midden. Deze zit zo dicht op de lamp, en precies op het sterkste punt waar de lichtbundel het meest geconcentreerd is, dat het topje wat verbleekt. Om te voorkomen dat dit erger wordt heb ik deze tak wat omlaag getrokken en zo meer afstand tussen de top en lamp gecreëerd. Nu is het een kwestie van afwachten en de boel goed in de gaten blijven houden, wat met de nieuwe aanwinsten beter gaat dan ooit.