30% meer opbrengst door wietplanten te snoeien?
Plantentraining: 30% meer wiet oogsten (ten opzichte van ongetrainde wietplanten) door de juiste bladeren op het juiste moment te snoeien.
Eindelijk kan ik weer aan de slag! De vakantie is voorbij en ook Bill Woods z’n kweekverslag-serie is aan z’n eind, die ik trouwens wel heel leuk vond om te lezen. Maar nu is het toch echt weer mijn beurt om te laten zien wat ik in huis heb (gehaald), want een nieuwe ronde betekent nieuwe kansen.
Uiteraard heb ik voor wat vernieuwingen gezorgd voor deze cyclus, waaronder de genetica. Persoonlijk ben ik gek op het mixen van verschillende wietsoorten, dus het zal weinig voorkomen dat ik twee keer achter elkaar dezelfde wietsoort kweek. Zo creëer ik met de tijd een ‘mediwiet-bibliotheek’ waaruit ik de juiste soort kan kiezen voor mijn behoefte op dat moment.
Van m’n vrienden van de Bioquant Agrostore kreeg ik een gloednieuwe hypermoderne LED-lamp, de Magnus ML-150. Deze is een stukje krachtiger dan de lamp die ik hiervoor gebruikte (dat merk je ook wel in de prijs) en heeft in tegenstelling tot die lamp géén bloeischakelaar.
Daarentegen heeft deze wel een dimmer, voor het geval de planten te hoog worden of het te warm wordt of iets dergelijks; en kan je ‘m doorschakelen op meer lampen en zelfs met een app bedienen. Dat gaan we echter niet doen in dat kleine hok, dat is nergens voor nodig.
Het lijkt voorlopig een zeer goed systeem, waarbij een lens de lichtbundel versterkt en zo zorgt voor stralingswarmte – iets dat bij de meeste LED-lampen ontbreekt. In de koude ruimte waar ik kweek is het dan ook geen overbodige luxe en zorgt het er misschien zelfs voor dat ik dit keer níet extern hoef te verwarmen tijdens m’n winterkweek.
De zaden voor deze nieuwe cyclus staan al een lange tijd in de koelkast op me te wachten. Dit keer mocht ik namelijk in het eindeloze assortiment van Grasscompany.com spitten om een nieuwe soort uit te zoeken. Mijn keuze viel al snel op de Kosher Kush x Tangie kruising (bekend van DNA Genetics als 24K) van zadenbedrijf Amsterdam Genetics.
Dit is een zoete en sterk naar citrus-ruikende wietsoort met scherpe aardse tonen. Het is een indica-dominante hybride dus ik kan rekenen op korte bossige planten, wat natuurlijk ideaal is voor in mijn Mediwietsite-kweekkast. Volgens de makers is de soort erg potent en is deze op medicinaal vlak vooral effectief tegen slaap- en eetstoornissen.
Het ontkiemen van wietzaden doe ik altijd zo simpel mogelijk. Zoals je misschien in m’n eerdere verslagen hebt kunt lezen, ben ik niet zo handig. Rotzooien met zaadjes tussen papier, waarna ik met uiterste zorgvuldigheid kwetsbare worteltjes moet verpotten? Nee, dank je.
Liever stop ik de zaden direct in een doorzichtig plastic bekertje met aarde. Ze kunnen daarin blijven tot de wortels mooi langs de randen zichtbaar zijn, waarna ik ze (een stuk minder voorzichtig) in hun grote eindpotten zet. De bekertjes voorzie ik wel van gaatjes aan de onderkant zodat overtollig water makkelijk kan wegdruipen.
De bekers worden gevuld met aarde en ik steek erna m’n pink tot een vingerkootje diep bovenin het substraat. Dit maakt een kuiltje waar de wietzaadjes straks ingaan. Het gaatje is vaak precies diep genoeg om de zaden succesvol te laten ontkiemen. Vervolgens gaat er een beetje aarde eroverheen en dan is het een kwestie van vochtig houden en afwachten.
Ik heb plaats voor vier planten in 11-liter potten in mijn kweekkastje, dus dacht ik om verspilling tegen te gaan ook maar vier van de vijf zaden te laten ontkiemen. Op zich geen probleem, ware het niet dat ik uitschoot met water geven toen ik met een druppeltje wietolie teveel op ’s avonds bij de meisjes ging kijken.
Een zaadje verzoop toen ik uit automatisme de dop van mijn gietflesje (ik gebruik nu een waterflesje met gat in de dop om water te geven) afschroefde en haar voorzag van een flinke plensbui in plaats van wat druppels. Ze ontkiemde wel, bleek later, maar lag te diep om zich door de bovenlaag met aarde te wurmen. Gelukkig had ik nog een zaadje over, welke ik snel op dezelfde manier – maar nu zonder waterval – liet ontkiemen.
Nu is het een kwestie van de planten te laten groeien. Ik heb zodra de blaadjes zichtbaar waren de plantjes onder de lamp geplaatst op een 18 uur licht en 6 uur donker-regime, zodat ze meteen kunnen beginnen met het verwerken van dat licht tot bouwstoffen en de hoogte in kunnen gaan. De lamp zette ik overigens nog niet gelijk op volle kracht om af te tasten en te bepalen wat ideaal is voor de kleine ruimte. Inmiddels staat-ie wél op de volle mep en varen ze er wel bij.
Volgende week hoop ik de planten te kunnen verpotten naar hun eindbestemming. Dan ga ik ook voor het eerst voeding geven van een nieuwe lijn, waarover later meer. Ik ben uitzinnig en heel blij jullie weer een kijkje te mogen geven in mijn proces van het kweken van mijn eigen medicijn.