(advertenties)
(advertentie)

Mr. Kush geeft achterblijvend wietplantje steuntje in de rug

06 maart 2018
Kweken
Bij Mr. Kush in de kweekkast groeien de planten prima door en ontwikkelen ze al flinke bosjes bloeiharen. Op één na dan, het buitenbeentje blijft bijzonder achterlopen. Omdat Mr. Kush voor eerlijke kansen is, en ze dat inmiddels niet meer heeft, geeft onze medicinale hobbykweker haar een steuntje in de rug – wel zo eerlijk.

Bosje bloeiharen

In de pubertijd van de wietplant, om maar herkenbare termen te gebruiken, ontwikkelt ze van een jong groeiend plantje tot een flinke bloemdragende boom. Ze maakt bloeihormonen aan die ervoor zorgen dat de plant bloeiharen ontwikkelt, die uiteindelijk doorgroeien tot mooie en geurende bloemtoppen; hopelijk bezaaid zijn met trichomen.

Mr. Kush z’n wietplanten zitten middenin de pubertijd.

Zo ver is het bij mij in de Mediwietsite kweekkast helaas nog niet, maar we gaan wel de goede kant op. De meiden staan er gelukkig bij in hun ‘pubertijd’ en gaan langzaam richting de volle bloei – adolescentie. De topjes ontwikkelen zich langzaam van sprietjes tot vollere bossen. Althans, op de ‘achterloper’ na dan.

Topontwikkeling

In de komende weken zullen de takken steeds meer bloeiharen krijgen. Dit is de eerste fase van de bloei, het ontwikkelen van volle bosjes witte haren. Hierna zullen deze bloeiharen van onderaf opzwellen en calyxen vormen. Het klinkt wat ingewikkeld, maar dat valt reuze mee met deze uitleg over de anatomie van de wiettop.

Aan de positie van de bloeiharen te zien wordt dit straks één grote top.

Kijkend naar het voorkomen van toppen en plekken op de plant waar de bloeiharen verschijnen, kan ik me al een voorstelling maken hoe de planten zich verder zullen ontwikkelen. Zo zal de plant die je hierboven op de foto ziet waarschijnlijk één lange top krijgen langs de lengte van de hoofdtak. De internodes zitten zo vlak op elkaar dat ze zullen vergroeien tot een mega-top, hoop ik.

Zo te zien wordt het een volle bak bij Mr. Kush.

Vergeelde blaadjes

Waar het bovendek van de wietplanten er groen bijstaat en vrolijk de bladeren naar de lamp richt, gaat het er laag bij de grond anders aan toe. De Green Magic-wietplanten van Amsterdam Genetics hebben daar niet al hun blaadjes meer nodig, sommigen staan zelfs al langer in het donker door het groeiende bladerdek erboven.

De plant haalt daarom de reserves die het hierin opsloeg leeg, waardoor de bladeren vergelen en gaan hangen. Een natuurlijk proces en niets om me zorgen om te maken, gelukkig. De afgevallen blaadjes dienen in de natuur als voeding, maar zijn hier overbodig gezien ik de planten handmatig bijvoed. Daarom haal ik de meest vergeelde, slaphangende blaadjes zorgvuldig weg.

Verder laat ik de bladeren daarbeneden nog even met rust. In de komende weken zal er echter wel een moment zijn dat ik de planten ga ‘dieven.’ Dit is een techniek waarbij de bladeren – en eigenlijk alle groei van het onderste deel van de planten – wordt verwijderd. Hier zouden namelijk kleine luchtige topjes ontwikkelen die veel energie opslokken dat anders naar hogere toppen had kunnen gaan. Door ze te verwijderen krijgen hogergelegen toppen tóch deze energie, waardoor ze een stuk voller worden.

Achterblijver

Zoals eerder al vermeld krijgen alle planten bij mij de kans, ook de achterloper van het stel. Waar alle planten steeds vollere bossen bloeiharen ontwikkelen en nog wat de hoogte ingaan, staat bij deze de groei al een tijdje stil. Ze ontwikkelt wel wat bloeiharen, maar niets om over naar huis te schrijven.

De ontwikkeling laat dus nogal te wensen over bij dit buitenbeentje, dat ongelooflijk compact blijft. Niet alleen is dit zichtbaar door de achterblijvende topontwikkeling, ook langs de stam omhoog zie je een bizar compacte ontwikkkeling.

Tijd voor actie

Nog steeds gun ik deze plant haar kans, maar dan moet het wel eerlijk gaan. Omdat ik de Hans Panel LED-lamp alweer hoger heb moeten hangen, en het buitenbeentje nóg verder van de ‘sweet-spot’ afstaat, is er natuurlijk niet echt sprake van een eerlijke kans.

Het hoogteverschil tussen het buitenbeentje en de rest wordt nu te groot

Het hoogteverschil wordt nu echt te groot, dus heb ik besloten actie te ondernemen. Allereerst heb ik het kleine buitenbeentje verwisseld met de plant ernaast, een logistiek praktische beslissing. De ontwikkelende toppen van alle vier de planten staan elkaar zo namelijk minder in de weg.

Daarnaast heb ik een losliggende rieten mand, die precies in de kast past, onder de plant gezet om deze te verhogen. De mand heb ik wel even in een plastic tas gedaan tegen vochtschade, mocht ik de mand toch nog willen gebruiken hierna. Dit werkt perfect en gunt het buitenbeentje toch een eerlijke kans. Voor het oog ook niet verkeerd, deze beslissing, want ik heb ook weer een mooi egaal bladerdek!

en maakt een egaler bladerdek

De komende week zal ik waarschijnlijk een begin maken met het dieven van de planten en houd ik het buitenbeentje strak in de gaten. Ook ga ik die situatie aan wat kweekvrienden voorleggen om te kijken of ik haar toch nog een extra zetje in de rug kan geven. Het zou zonde zijn als ze straks voor problemen zorgt of iets dergelijks.