(advertenties)
(advertentie)

Mr. Kush dieft z’n bloeiende Green Magic-wietplanten

13 maart 2018
Kweken
Mr. Kush heeft er goed aan gedaan z’n ‘achterlopertje’ een steuntje in de rug te geven. Ze trekt aardig bij, maar komt toch nog niet helemaal mee met de rest van de wietplanten. Intussen ontwikkelen zij zich onvermoeibaar door en is het tijd ze te voeden én te dieven. Zo verzekert Kush zichzelf van minder, maar wel dikkere wiettoppen.

Achterloper

Laten we maar eens met de deur in huis vallen voor een keer. M’n buitenbeentje, de wietplant die maar niet meekwam met de andere planten in de Mediwietsite kweekkast, reageert goed op de verhoging van vorige week. Even een terugblik voor wie niet weet waarover ik het heb: omdat ze veel lager was dan de andere planten, en daardoor weinig licht kreeg, zette ik deze korte plant op een zelfgemaakte verhoging in de kast.

Ze heeft zichtbaar plezier van haar nieuwe positie, want de bladeren zien er steeds meer uit als de bladeren van de andere planten. Minder brede bladvingers, meer omhoog gericht en ook de topontwikkeling gaat de goede kant op dankzij deze kleine maar essentiële aanpassing.

Een tot nu toe nog niet eerder vertoond beeld: de achterloper met omhoog gerichte bladeren.

Top topontwikkeling

Wat betreft het aantal toppen in de kast, zou je niet zeggen dat ik de planten helemaal niet getopt heb. Zoals de meeste vaste lezers zullen weten maakte ik namelijk gebruik van BioApex, een plantaardig hormoon dat de plant lager houdt door de celgroei van de hoofdtak te remmen. Omdat alleen díe groei wordt geremd, gaat de ontwikkeling van (lager gelegen) zijtakken onverminderd door.

Deze ‘Big Mama Green’ is ongetwijfeld de streber van de vier.

Vooral de planten achterin de kast doen het fantastisch op het spul. Deze op de foto hierboven heeft op het eerste gezicht de meeste toppen en is sowieso het breedst, dus haar heb ik omgedoopt naar ‘Big Mama Green’. Ook de Green Magic-plant ernaast heeft goed gebruik gemaakt van de Apex. Haar lager gelegen takken zijn bijna tot aan de hoofdtak doorgegroeid, zoals je hieronder kunt zien.

Sommige laag gelegen takken zijn tot aan de oppervlakte doorgegroeid, en zullen net zulke dikke toppen opleveren als de ‘hoofdtak’.

Dieven

Ondanks dat ik de planten inmiddels weer heb voorzien van de nodige meststoffen uit de OH-voedingslijn, vindt er wat vergeling plaats van lagergelegen bladeren. Dat is niet zo gek, want dit zijn bladeren die hun taak al in de groeifase van de plant hebben volbracht en nu in de bloeifase overbodig zijn.

Bladeren die geen functie meer hebben worden ‘leeg getrokken’, vergelen en vallen uiteindelijk van de plant.

Inmiddels zijn we ook ruim twee weken in de bloeifase en is het eigenlijk de hoogste tijd om de wietplanten te dieven. Hierbij wordt de onderste 25 procent van de groei aan de plant, bladeren én topjes, verwijderd. Deze krijgen namelijk maar weinig licht en zouden onnodig energie kapen. Energie die door hoger gelegen toppen beter besteedt wordt.

Door deze groei zorgvuldig van de plant af te halen, voorkom ik veel luchtige topjes onderaan de plant en verzeker ik mezelf van minder, maar dikkere toppen. De gele bladeren worden daarom nu, tegelijkertijd met álle groei van de onderste delen van de plant, zorgvuldig afgeknipt. Wat overblijft zijn drie kalere planten (de achterblijver heeft nog even nodig alvorens ik haar dief) en een berg bladeren.

Een hele berg bladeren gaat de prullenbak in.

 

Omdat ik nog genoeg blad in de vriezer heb, gaat dit regelrecht de prullenbak in. Maar let op, als je niet net als ik een voorraadje hebt liggen, kan het handig zijn een zakje wietbladeren in de vriezer te bewaren. Je maakt er namelijk nog heel gezonde sapjes van!

Bloeiharen worden toppen

Waar we nog eerder spraken van bosjes bloeiharen, zijn er nu daadwerkelijke topjes. Langzaamaan worden ze steeds dikker en hier en daar beginnen al calyxen te vormen. Het is een prachtig gezicht en ik zou het liefst de hele dag in de kast bezig zijn. Helaas kun je daar nog niet legaal je brood mee verdienen, dus zit dat er voorlopig niet in.

Wat eerder nog ‘bosjes bloeiharen’ waren, zijn nu echt toppen in wording.

Als ik het goed inschat staat mij een recordoogst te wachten, en ik kan niet wachten om erachter te komen of ik het goed heb. Naast de vele topjes die in het ‘lagere dek’ ontwikkelen, zijn er ook een aantal cola’s in ontwikkeling. Dit worden enorm lange wiettoppen die zich langs de gehele (hoofd)tak ontwikkelen.

Dit wordt als het goed is één lange wiettop.

Al met al ben ik nog steeds reuze tevreden met deze kweekronde en voorzie voorlopig nog geen obstakels. Of ik het verslag de komende week interessant kan maken weet ik niet, want voorlopig is het een waiting-game denk ik. De toppen zullen iets aanzwellen hoop ik, maar verder verwacht ik geen spannende dingen. We gaan het allemaal weer meemaken in huize Kush.