Fibromyalgie en PTSS-patiënte: ‘Cannabis maakt leven draaglijk”
Bunny heeft fibromyalgie en sporadisch paniekaanvallen door PTSS. Haar zoon bood haar een joint aan tijdens een aanval en sindsdien is ze eruit, cannabis maakt haar leven draaglijk.
Vanuit Vlaanderen bereikt ons het heftige levensverhaal van Bart, al 20 jaar medicinaal cannabisgebruiker. Maar ook noodgedwongen van vele farmaceutische medicijnen, die meer kwaad dan goed aanrichten. Een hartstochtelijk pleidooi voor meer keuzevrijheid – cannabis als medicijn en het recht om wiet te kweken – en tegen die alles verstikkende overheid met haar wietverbod…
Sinds een goede 20 jaar is ondergetekende medicinaal cannabisgebruiker na een resem sport-, verkeers-, en arbeidsongelukken. 20 jaar al leef ik in het openbaar en op de werkplek op zware pijnstillers op voorschrift. Reeds jaren slik ik medicatie voor mijn maagbreuk die ik heb opgelopen dankzij de zware pijnstillers. Eveneens reeds jaren slik ik medicatie voor mijn darmen daar deze zeer gevoelig zijn geworden aan codeïne en aanverwanten.
In mijn vrije tijd thuis echter gebruikte ik geen synthetische middelen maar enkel cannabis. Afhankelijk van welke kwaal toen de kop opstak (spieren, sinussen, migraine, gewrichten, hernia,…) was er altijd wel een soort cannabis te vinden die op een bepaalde manier voor verlichting kon zorgen. Tegen mijn sinusitis helpt het om een bepaalde soort te roken, tegen de stramheid in mijn gewrichten helpt het om zalf van een andere soort te smeren, tegen de tintelingen en onrustheid in de benden helpt het vaporiseren op lage temperatuur dan weer het beste en zo had ik al mijn kwaaltjes min of meer wel onder controle.
Maar enkel in mijn eigen private tijd en niet op openbaar domein. In het openbaar of op het werk was ik steeds gedwongen mijn toevlucht tot legale pijnstillers te zoeken. Helaas hebben deze producten zulke zware nevenwerkingen dat ook mijn leidinggevenden op het werk de nevenwerkingen merkten. Zij merkten dat ik slaperig en suf was, zaken liet vallen, vergeetachtig was, niet meer zo punctueel als vroeger, … en na een gesprek moest ik in ziekteverlof gaan.
Na jaren zelf gekweekt te hebben werd er plots een pakketje onderschept met 32 cannabiszaadjes. De Belgische justitie was niet tevreden en riep mij op het matje voor een aanklacht van “in/uitvoer verdovende middelen”. Na het binnenbrengen van een verklaring van mijn overste op het werk en een verklaring van mijn huisarts kon ik een minnelijke schikking aanvaarden wat ik toen ook gedaan heb. Dit voorkwam een rechtszaak en vermelding op strafblad bij eventuele veroordeling.
Wegens het gebrek aan degelijke medicatie heb ik noodgedwongen meer dan een maand medicatie op voorschrift moeten slikken in mijn vrije tijd waardoor mijn levenskwaliteit nihil was en meer dan als een zak bloem op de zetel of in bed liggen was er niet aan. Ook het feit dat ik zelf maandelijks meer dan 200 euro zou moeten betalen voor medicatie die amper benadert wat mijn eigen medicatie doet kon ik mij financieel niet veroorloven! Ik heb zelfs nooit willen uittellen wat het de gemeenschap zou kosten aan terugbetalingen van de mutualiteit en dergelijke!
Na een korte zoektocht naar betrouwbare en schone alternatieven zonder veel wetten te moeten overtreden kwam ik uit bij een net opgerichte Cannabis Social Club. Ik moest geen grenzen over, de prijzen waren betaalbaarder en de medicatie cleaner dan in het zwarte circuit. Als ik niet zelf mag kweken, dan op die manier maar. Fout! Ook daar kwam vrij abrupt een einde aan die oplossing toen ik op mijn eerste ruilbeurs aanwezig was. Na weken afzien en misselijkheid kon ik mijn plantje in ontvangst nemen en zo snel mogelijk thuis mijn levenskwaliteit wat opkrikken. Helaas werd mijn plantje, samen met dat van enkele tientallen anderen, in beslag genomen op enkele honderden meters van de locatie van de ruilbeurs.
Noodgedwongen beslissen we dan maar om terug zelf te kweken en heel actief en open strijd te voeren voor de legalisatie. Tot op woensdag 26 augustus om 8h20 er vier ongure types voor de deur staan met een huiszoeking. er worden 2 potten met een gezamenlijke inhoud van bijna een 15 gram “gevonden” die op de eettafel staan. Ook twee kleine, net geoogste plantjes met elk droog bijna 20 gram cannabis en 2 planten in hun vierde week van de bloei worden “gevonden” en in beslag genomen!
Buiten het feit dat de overheid met hun beleid mij ervan weerhoudt om deel te nemen aan het openbare leven, anders ben ik strafbaar wegens openbaar drugsgebruik, is het nu al niet meer mogelijk om levenskwaliteit te hebben in mijn eigen huis!
De overheid vraagt/eist weer een heel aantal zaken van mij die ik niet kan zonder de juiste medicatie. Bij inbeslagname van die medicatie ben ik natuurlijk genoodzaakt mijn toevlucht te zoeken tot andere en helaas ook minder efficiënte middelen met alle nadelige gevolgen daaraan verbonden. Helaas gaat de overheid moeten beseffen dat haar eigen beleid ervoor zorgt dat ik niet kan voldoen aan de vragen/eisen die gesteld worden!
Indien zij mij morgen een middel kunnen vinden met minstens een even goede of betere werking dan de medicatie van mijn keuze, met dezelfde of minder negatieve bijwerkingen, dat ik aan dezelfde frequentie of zelfs maar om de X aantal dagen/weken/maanden dien te nemen zodat ik minstens mijn levenskwaliteit van afgelopen maanden kan behouden en eventueel verbeteren, graag! Zolang u dit niet kan is het inhumaan om mij onnodig te laten afzien en mijn levenskwaliteit te beperken! Zulke zaken vallen onder de definitie van “folteringen”.
Zolang wetten zijn gebaseerd op leugens en sprookjes en zij die de wetten maken het wetenschappelijk werk, vanuit ecologisch, medisch, psychisch, … standpunt straal negeren zullen deze wetten haaks op de realiteit staan en bijgevolg gebroken worden!
Ik vraag al jaren een oplossing, maar mij mijn medicatie ontnemen zodat ik dankzij de alternatieven geen keuze heb dan thuis legaal liggen creperen is geen alternatief! Wie gaat er het gras afdoen, afwassen, stofzuigen, boodschappen doen, de moestuin onderhouden, de ganzen en kippen verzorgen, met de hond wandelen, … leven?
Bedenk ook allemaal dat er mensen zijn die er veel erger aan toe zijn en waar de juiste medicatie op korte termijn ook het verschil kan uitmaken op leven en dood!
Nu ga ik nog een aantal pijnstillers nemen en groggy op de zetel liggen want ik heb mijzelf weer moeten forceren om een klavier te gebruiken! Bedankt Belgische roverheid!
Bart a.k.a. Feniks De Groene