Medicinale cannabis wordt een wereldwijd onderwerp

Hidde Siers van Plantarium te Nijmegen zet zich met hart en ziel in om de wetenschappelijke onderbouwing van mediwiet te verspreiden, omdat hij merkt dat patiënten, apothekers en artsen vaak onvoldoende zijn uitgerust met kennis. Op Mediwietsite doet hij verslag van zijn kruistocht.

Dat medicinale cannabis aan een flinke opmars bezig is wordt wel duidelijk uit de vele (inter)nationale nieuwtjes die dagelijks op Mediwietsite.nl gepubliceerd worden. In mijn dagelijkse werkzaamheden merk ik dat er uit een groeiend aantal landen interesse komt voor dit thema.

Soms komt de interesse uit de verwachte hoek, zoals Canada en Israël, maar steeds vaker komen de vragen uit onverwachte hoeken zoals Scandinavische en Aziatische landen.

De interesse komt het afgelopen jaar dan ook niet niet meer alleen uit de landen met een liberaler drugsbeleid. Soms lijkt het er zelfs op dat hoe strenger het beleid van oudsher is hoe meer belangstelling er uit deze landen komt. In Scandinavië staan bijvoorbeeld (minimale) straffen op het bezit van cannabis. Toch krijg ik op dit moment meer informatie-aanvragen van Scandinavische artsen dan van Nederlandse artsen.

Een groot verschil met internationale aanvragen is dat in Nederland de vragen vooral komen vanuit patiënten. Dit in tegenstelling tot het buitenland waar de informatievraag vooral komt van medici en beleidsmakers.

NHG vs Internationale artsen

Eerder dit jaar kwam het Nederlands Huisartsen Genootschap met hun standpunt omtrent medicinale cannabis. In dit standpunt raadden zij huisartsen af om medicinale cannabis voor te schrijven. Over het feit dat dit advies vooral voortkwam uit een (zeer) beperkt onderzoek en een behoorlijk kennisgebrek bij dit genootschap schreef ik eerder al een artikel.

Waar het NHG van mening is dat zij een onderbouwde reactie hebben gegeven, lijken buitenlandse artsen zich te beseffen dat hun terughoudendheid met betrekking tot medicinale cannabis vooral voortkomt uit een groot gebrek aan kennis.

Een verschil dat mij opvalt als ik gesprekken heb met Nederlandse artsen is dat zij zich voor een groot deel richten op de mogelijke risico’s bij het gebruik van medicinale cannabis. Internationale artsen lijken een veel reëler beeld (cq wetenschappelijker) te hebben van de (on)schadelijkheid van medicinale cannabis.

Zo heb ik van een buitenlandse arts slechts een enkele keer een vraag gekregen over cannabis als oorzaak van schizofrenie. Een onderwerp waarvan buitenlandse artsen wel lijken te weten dat die inmiddels wetenschappelijk ontkracht is.

Naast de risico’s lijken buitenlandse artsen ook beter thuis te zijn in de basiskennis rondom medicinale cannabis. Zo hebben zij allen al kennis van het endocannabinoide-systeem en is er in veel gevallen zelfs een redelijke kennis van de verschillende cannabinoïden uit de cannabisplant.

Het gedoogbeleid werkt ons tegen

Net als in het buitenland bespreken ook Nederlandse patiënten, die baat denken te kunnen hebben bij het gebruik van medicinale cannabis, dit in eerste instantie vaak met hun (huis)arts. In veel gevallen heeft de huisarts hier echter geen kennis over of weigert deze simpelweg mee te werken om deze mogelijkheid voor de patiënt te onderzoeken.

Het ‘geluk’ is dat de patiënt in Nederland nog alternatieven heeft. In Nederland kan de patiënt bijvoorbeeld eenvoudig zelf uitzoeken of hij of zij mogelijk verlichting vindt in het gebruik van medicinale cannabis door deze te kopen in een gedoogde coffeeshop.

In het buitenland ligt deze situatie vaak heel anders. Om aan cannabis te komen moest je in deze landen doorgaans je heil zoeken in, enerzijds, het medische circuit of anderzijds het ‘criminele circuit’.

Door dit verschil voelen buitenlandse patiënten een veel grotere drang om hun arts te informeren over hun gebruik en de resultaten er van. Het is voor deze patiënten van groot belang om in hun land tot een veilige aanschaf van cannabis te komen.

Mede door het gebrek aan urgentie om onze artsen te informeren over de baten lijken we in Nederland steeds verder achter te gaan lopen op het gebied van (medicinale) cannabis.

Een ommekeer lijkt aanstaande

De afgelopen weken lijkt er langzaam toch een ommekeer te komen in de Nederlandse cannabis discussie.

Afgelopen week was er bij Nieuwsuur een driedelige serie over de ontwikkelingen rondom (medicinale) cannabis. Dat een goed bekeken programma als Nieuwsuur drie dagen achter elkaar een item over cannabis uitzendt is iets dat ik vorig jaar nog niet had durven dromen.

Ondanks dat ik de ommekeer als zeer positief ervaar, baart het me ook zorgen. Meer en meer lijkt geld een reden voor legalisering. In Nederland was er afgelopen week zelfs een conferentie voor investeerders in cannabis-bedrijven. Iets dat ik als zeer pijnlijk ervaar gezien het feit dat wij ongeveer het enige Europese land zijn zonder cannabis-beurs voor consumenten.

Wat mij betreft zouden financiële motieven het laatste argument voor legalisering moeten zijn. Niet het financiële belang maar het belang van de patiënt zou voorop moeten staan in toekomstig beleid.

Wil je meer van en over Hidde Siers lezen? Bezoek dan ook zijn website Info Medicinale Cannabis.

[Openingsfoto: Shutterstock/Roxana Gonzalez]