Karin knol
@karink
Actief 6 jaren, 7 maanden geledenAangemaakte reacties
-
Hallo allemaal,
Ik zal me ook even voorstellen, ik ben een 48 jarige vrouw, ik heb 4 kinderen variërend in de leeftijd 26, 25, 18 en de jongste bijna 5 jaar. Ik ben een Nederlandse, maar woon nu ruim 6 jaar in België en ben met een Belg getrouwd. Sinds 15 jaar ben ik een pijn patiënt, het begon met Dystrofie en Tarsel syndroom in mijn rechter enkel. Door de jaren heen is de Dystrofie door mijn hele lichaam gegaan, door het mank lopen zijn er 3 rugwervels versleten en mijn stuitje. Ook is mijn linkerknie versleten en heb ik artrose in mijn handen en krachtverlies in mijn armen. Als klap op de vuurpijl alsof dat nog niet genoeg was, heb ik na de geboorte van de jongste er Psas bij gekregen.
Ben in tal van ziekenhuizen in Nl geweest, waar ik als proefkonijn diende en er niets hielp, hebben ze me als laatste redmiddel 8 jaar geleden morfine en dsmo creme voor geschreven. Ik lag door de morfine plat als een kweilende baby, die niets meer zelf kon. Na een lange strijd, ben ik afgekickt van de morfine. Daarna maar leven met de pijn, de ene dag ging beter dan de andere. Dat mijn jongste 1 jaar oud werd, ging ik heel snel achteruit, mede door de Psas. Vond mezelf vaak op de grond terug, gewoon gevallen. Weer ziekenhuis in en ziekenhuis uit, voor iedereen was ik te gecompliceerd. Kreeg antidepressiva en jawel, weer morfine voor geschreven. Na anderhalf jaar vond mijn man het genoeg en is samen in een coffeeshop wiet gaan halen. Na een week kon ik weer lopen en de Psas kreeg ik onder controle. Daar het echter in België verboden is om in te voeren en daar gevangenis straf op staat en de kosten ook best hoog waren. Besloot mijn man eerst 2 buiten planten te zetten. Deze werkte ook goed, Ak47, voelde me als een vis zo gelukkig. Hierop besloot mijn man op zolder 6 planten te zetten, 3 verschillende soorten, dit was vorig jaar oktober. We hebben ene keer kunnen oogsten, daarna inval gehad. Alles in beslag genomen, voel me nu elke dag meer afglijden. We zijn verraden door mijn puberzoon van 18 jaar, die heeft helaas een geestelijk stoornis en is kwaad op ons.
Maandag moeten we op voor verhoor, we verkopen niet, kweken puur voor eigen medicinaal gebruik, mijn man is hartpatiënt en heeft last van astma, zijn rug, twee tennis ellebogen en vermoeden Dystrofie in linkervoet. Op de canabis konden we ons prima redden, nu gaan we terug naar af.
De politie agent die hier was, raadde ons aan om het maar in Maastricht te gaan halen, of in het zwarte circuit te gaan kopen. Ik ben van plan om het hier niet bij te gaan laten zitten, mijn jongste heeft recht op zijn ouders, niet op 2 kweilende mensen die het recht op leven ontnomen word. Sorry voor het lange verhaal, heb proberen kort te houden, niet gelukt.
