(advertenties)
(advertentie)

Kweekverslag – Dagboek van een wietzaadje #1 Introductie

12 mei 2017 |    1 reactie
Kweken
Dit is het dagboek een wietzaadje, Hollands Hope. Vanaf nu krijgen we elke twee weken een nieuw deel van dit creatieve buitenkweek-verslag. De plant beschrijft haar eigen levensloop en dat van haar zusjes, die zo schoon mogelijk worden gekweekt om later goede wietolie van te kunnen maken.

Introductie

5 mei 2017 – Mijn naam is Hope, Hollands Hope van Dutch Passion, en ik zit samen met vijf anderen in een envelop. Mijn zusjes: Skunk #11 (Dutch Passion), Frisian Dew (Dutch Passion), Frisian Duck (Dutch Passion), Kush (Organic Earth), DBC II Durga Mata (Paradise Seeds) en ik wachten tot we weer wat licht kunnen zien, een mooi leven krijgen, verzorgd worden en mogen groeien tot volwassenheid. Ik voel dat we opgepakt worden van de mat en de envelop wordt opengescheurd. Licht! En de eerste blik op onze verzorger.

Nadat hij ons bekeken heeft, pakt hij de koffiefilters en worden we een soort van toegedekt. Wel nat, maar dat schijnt goed te zijn voor ons. Dan worden we ook nog in gripzakjes gestopt en aan de binnenkant van een donkere kast gehangen. Dit is een methode die volgens kenners 100 procent ontkiem-garantie geeft.

Onze verzorger maakt intussen de kweekbakjes klaar en zorgt voor beschutting in de vorm van flessen die hij over ons heen gaat zetten zodat slakken, katten en ander ongedierte ons straks met rust laten.

6 mei 2017 – Ik zag het net wel, dat hij naar ons keek. Maar we zijn nog aan het rusten terwijl er van alles gebeurt en ik langzaam uit mijn vel begin te barsten. Zodra hij de deur weer dicht doet val ik weer in slaap. Groeien kost best wat energie.

Eerste resultaat

7 mei 2017 – De tweede dag dat we in het koffiefilter zitten en vandaag zou er al resultaat te zien moeten zijn. Warempel, bij mij en één van mijn zusjes (Skunk #11) zit er een worteltje aan. We denken dat het een mooie zomer gaat worden.

 

Hij heeft ons in een relatief kleine pot met moestuinpotgrond even warm weggezet met het hoedje. Zodat we als in een soort couveuse goed kunnen groeien tot we ons kopje boven de grond laten zien. Dan mogen we eindelijk gaan genieten van de zon en de buitenlucht. Mijn andere vier zusjes laten nog niets zien van een wortel. Nog even geduld dan maar, tot ook zij in de couveuse mogen.

Drieling

8 mei 2017 – Onze verzorger is blij. Vandaag kon hij drie van onze andere zusjes uit het slaapvertrek halen en heeft hij hen ook een mooie pot met voedzame grond gegeven. Zodat ze, net als wij, hopelijk kunnen uitgroeien tot een mooie volwassen vrouw met veel grote knoppen.

Met een hoedje op zal het wel goed komen, hopelijk steken we gauw fier uit de grond.

 

Frisian Dew, Frisian Duck en DBC II Durga Mata staan nu gezusterlijk naast ons. Wachtend tot we boven de grond komen en heerlijk naar buiten mogen. Tegen die tijd zal het ook een stuk warmer zijn buiten en schijnt hopelijk de zon ook veel en vaak.

Zorgen

Alleen over Kush maken we ons een beetje zorgen. Zij wil maar niet wakker worden. Misschien is ze niet helemaal goed en moeten we binnenkort afscheid nemen van haar. Maar het kan zomaar zijn dat ze erg moe is geweest en nog slaap in te halen heeft, vertelt onze verzorger. In elk geval wordt ze omringd met veel zorg en wordt er regelmatig bij haar gekeken of ze al wakker is. Nu gaan mijn vier zusjes en ik alle voedingsstoffen tot ons nemen om groot en sterk te worden.

Kop opsteken

9 mei 2017 – Vannacht werd ik opeens ruw uit mijn slaap gewekt. Skunk vond het blijkbaar nodig om hard “I can see the light” te roepen. Wat bleek nou, ze was boven de grond uitgekomen. Hm, van slapen komt nu toch niets meer, dus ga ik me tegoed doen aan alle voedingsstoffen. Wellicht dat ik dan ook snel boven de grond uitkom.

Blijkbaar ben ik uiteindelijk toch in slaap gevallen, want toen onze verzorger vanmorgen kwam kijken werd ik erg vrolijk van het licht dat ik zag. Ook ik heb een steeltje geproduceerd! Die gekke Skunk blijft maar groeien. Eens kijken of ik haar kan inhalen.

Tegen de avond kwam ook onze zus Durga ons vergezellen. De twee Friezinnen hebben het blijkbaar nog erg naar hun zin onder de grond en laten zich nog niet zien. Ach, die komen waarschijnlijk morgen wel om het hoekje kijken. Dat, en of de kush ontkiemt, hoop ik jullie over twee weken te kunnen melden. Wanneer ik het tweede deel van m’n dagboek met jullie deel.