Kweekpaniek! Pendergast z’n wietplanten op sterven na dood

Wekenlang werd hij getergd door problemen in zijn kweekkast, waarvan de oorzaak maar niet werd gevonden. Maar nu heeft Pendergast eindelijk de boosdoener te pakken. De balans is opgemaakt, plan ‘red de wietplanten’ is in werking gezet en nu is het hopen op rustiger tijden bij onze medicinale hobbykweker.

De vorige keer had ik al een aantal heftige kweekweken achter de rug, maar de afgelopen periode is nóg stressvoller gebleken! In het laatste verslag vertelde ik over hevig verbrande bladeren, een foute EC-meter en een tekort aan kalium. Dit verslag wordt het nog een tikje erger, het leek allemaal namelijk niet te verbeteren.

Wéér problemen zoeken

Enkele dagen nadat ik het probleem dacht opgelost te hebben, leken de bladeren beetje bij beetje allemaal te vergelen. Sommige planten wilde ik eigenlijk al opgeven. Ik was nog steeds in gesprek met Plagron en hun kweekspecialist, maar we kwamen er niet echt achter wat het probleem kon zijn.

Voeding was uitgesloten, dat bleek immers uit de test met het andere plantje waarover ik in het vorige verslag vertelde. De planten kregen water en voeding volgens het aangeraden schema, dus er zou niks aan mogen mankeren.

Ook de lamp kon niet de oorzaak van het probleem zijn. Als dat zo zou zijn zouden eerdere kweken namelijk ook zulke problemen vertonen. En waarom hebben mijn collega’s Mr. Kush en Dokter Groen  – die dezelfde lamp gebruiken – dan géén problemen?

Weekmakers?

Veel tijd ging voorbij waarin ik samen met Plagron probeerde uit te vinden wat het was.  Plagron dacht misschien aan weekmakers, stoffen die gebruikt worden om kunststoffen als PVC zacht en flexibel te maken. Deze stoffen komen geleidelijk vrij uit het materiaal waarin ze zijn verwerkt; en sommigen daarvan zijn schadelijk.

Maar de enige weekmakers die ik in het hok gebruik zijn PVC en zwart/wit folie. Van PVC weet ik dat het gevaarlijk wordt bij temperaturen rond de 70 graden Celsius. Daar komt mijn kast gelukkig niet bij in de buurt. Ook zwart/wit folie leek mij stug, gezien mensen met HPS ook zwart/wit folie gebruiken, en onder (of langs) een HPS-lamp wordt het een stuk warmer dan bij LED het geval is. Dus dat kan het ook niet zijn.

Waar ligt dan de oplossing?

Gefrustreerd liep ik de kast in. Alles wat ik had veranderd sinds het overpotten bleek niet het probleem te zijn. Voeding hebben we uitgesloten, het licht is uitgesloten, weekmakers leek ons stug, temperaturen, luchtvochtigheid en pH waren ook allemaal goed. Het enige dat overbleef was de kokos.

Ik besloot daarom ook iets heel drastisch te doen, wat ik eigenlijk niet wilde: verpotten naar een substraat waarvan zeker is dat het niet fout kan gaan. Een lightmix bijvoorbeeld. En juist op dat moment kwam ik erachter wat het was!

De wortel van het probleem

Ik drukte mijn vingers door de kokos heen om de plant op te tillen en merkte direct op hoe luchtig het was. Mijn handen gleden gemakkelijk door de vezels en het perliet heen, ongehinderd door de wortels. ‘Dit klopt niet’, dacht ik. ‘We zitten al in week 5, hier horen wortels te zitten!’

Na nog geen 10 seconden spitten kon ik de plant met haar wortels zo de kokos uit tillen. Tot mijn verbazing zag ik dat de wortels NIKS gegroeid waren! Hoe kon dit nou?! Ik heb altijd genoeg water gegeven en de planten groeiden gewoon door. Waarom had dan ik zo weinig wortels? Voordat ik die vraag kon beantwoorden moest ik een poging doen de planten te redden. Eerst de wortelkluiten uitwassen en eens goed bekijken.

Een precair klusje, want je wilt absoluut niks beschadigen! Eenmaal de wortels goed uitgewassen in warm, op pH gebracht water, zag ik niks geks. Geen knopen, geen verstikking, geen rot, geen schimmel, nada, noppes. In theorie zou niks de wortels mogen tegenhouden om te groeien.

Bekervorm

Om er zeker van te zijn dat dit het probleem was, heb ik dit bij alle planten gedaan. Zorgvuldig heb ik de dames opgetild, goed bekeken, de wortels uitgewassen en teruggezet in Plagron kokos met perliet. Wat bleek? Alle planten hadden een wortelstelsel met dezelfde bekervorm.

Alle vijf de planten hadden een bekervormig wortelstelsel. 

De planten die het lichtelijk beter deden hadden enkele kleine worteltjes die de bekervorm durfden uit te groeien, maar het was niet veel helaas. Ik overdrijf niet – zoals jullie kunnen zien op de foto waarin ik de kluit uitwas – dat de planten meer zin hadden in een eeuwige slaap, dan in een leuke bloeitijd.

Een stervende plant de bloei in forceren doet de prachtige Michka geen eer aan en levert weinig oogst op. Om deze reden heb ik dus besloten de planten terug de groeifase in te forceren door de klok weer op 18 uur licht en 6 uur donker te zetten.

Economisch gezien geen goede beslissing – want het duurt een paar weken voor we weer kunnen bloeien. Maar het is gelukkig wel leerzaam genoeg om in deze verslagen te behandelen.

Reveggen

Een plant terug de groei in forceren noemen kwekers ‘reveggen’. Veggen komt van het Engelse vegetation (vegetatie) wat groeien betekent. De ‘re’ ervoor staat voor ‘opnieuw’, vandaar deze benaming. Tijdens de reveg zullen de toppen verdwijnen en zal de plant weer langzaam beginnen met de groeiperiode.

Dit kun je goed zien door de ontwikkeling van éénvingerige bladeren. Normaal groeien aan een cannabisplant bladeren met vijf of meer bladvingers. Bij het reveggen hebben de bladeren vaak eerst één enkele vinger alvorens ze teruggaan naar de ontwikkeling van vijfvingerige bladeren.

Nu ik de klok goed had gezet en de planten in een nieuwer, kleiner potje had gestopt werd het voor mij tijd om Plagron op de hoogte te stellen. Al snel werd er duidelijk wat het probleem is geweest. Gelukkig weten de mensen van Plagron goed waar ze het over hebben, waarvoor mijn eeuwige dank!

Kokos is geen kokos

In de kweekwereld zegt men vaak ‘kokos is kokos, het is allemaal hetzelfde’, en in zekere zin klopt dat ook. Elke kokosvezel komt tenslotte van een kokosnoot. Maar de manier waarop de kokos behandeld wordt vóór de verkoop plaatsvindt, wil nog wel eens verschillen per fabrikant.

De kokos moet namelijk gebufferd zijn. Bufferen houdt in dat de bodemsamenstelling en de CEC-waarde -hierover later meer – gecorrigeerd moet worden. Kokosnootbomen krijgen in productielanden vaak water met veel kalium en natrium. Dit komt omdat er vaak zeewater als voedingswater gebruikt wordt in deze contreien.

De balans hiertussen is essentieel voor het vermogen van de voedingsstoffen om zich aan de grond te binden.

Als je kokos niet buffert krijg je dus een enorme uitwisseling van kalium en natrium in je voedingsgrond. Het bufferen van kokos houdt in dat er calcium en/of magnesium wordt toegevoegd aan de kokos; om deze uit te wisselen met kalium en natrium. Zo blijft de voedingsgrond in balans en heb je niet enorme tekorten of overschotten van bepaalde stoffen. Overschotten als kalium/natrium en tekorten als calcium/magnesium in dit geval.

Door het toevoegen van calcium en/of magnesium aan je kokos kom je tot een hoge EC-waarde. Uiteindelijk moet dit mengsel – met kokos en calcium en/of magnesium – worden uitgespoeld om tot de juiste EC-waarde te komen. Lang niet elk bedrijf doet dit helaas. Waardoor je dus een hoge en ongebalanceerde EC-waarde kan krijgen, een verkeerde samenstelling van nutriënten in de kokos.

CEC-waarde

Door deze verkeerde samenstelling krijg je een lage CEC-waarde. CEC staat voor ‘Cation Exchange Capacity’, in het Nederlands: kation-omwisselings-kapaciteit. De CEC-aarde geeft weer in hoeverre je bodem als een soort ‘accu’ van voedingsstoffen kan dienen.

De kokos is namelijk min geladen, een anion. Calcium (Ca++) en Magnesium (Mg++) zijn juist weer plus geladen, een kation. De balans hiertussen is essentieel voor het vermogen van de voedingsstoffen om zich aan de grond te binden. Een CEC-analyse laat dus zien hoeveel voedingsstoffen er aan de kokos zijn gebonden. De onderstaande afbeelding van Plagron verduidelijkt dat beter:

Een hoge CEC-waarde betekent dus een voedzame grond, mits het de juiste nutriënten bevat. Een lage CEC-waarde, of een CEC-waarde met niet de juiste nutriënten, betekent dus een voedingsarme grond. Van de Plagron kokos weet ik zeker dat deze gebufferd en gespoeld is, dit is namelijk terug te vinden op het internet bij onafhankelijke testers. Zie bijvoorbeeld deze hydromag op pagina 16, 22 en 23.

Van Ecostyle, wat ik dus hiervoor gebruikte, durf ik dit niet te zeggen. Immer heb ik hier nergens een test van kunnen vinden. Mijn vermoeden is dan ook dat de Ecostyle-kokos niet juist gebufferd was. Helaas kan ik zelf geen CEC-analyse uitvoeren, dus zeker weten doe ik het niet.

Verklaring

Om terug te komen op het probleem: het gevolg van dit alles is dat de planten een heftige zoutreactie vertoonden. Dit verklaart ook waarom mijn runoff EC zo hoog was toen ik dat meette. De zoutstress kwam omdat de kokos maar kalium en natrium bleef ‘afgeven’, waardoor de plant water van het bladerdek naar de wortels toestuurde. Water stroomt namelijk van een oplossing met een lage concentratie zouten (in mijn geval) naar een oplossing met een hoge concentratie.

Normaal gesproken hebben planten zelf een hogere concentratie dan de bodem en stroomt het water dus van de bodem naar de planten. Mijn bodem was door de – hoogstwaarschijnlijk – ongebufferde kokos zo zout, dat het water van de planten naar de bodem stroomde in een poging de wortels een groeivriendelijk medium te geven.

Hierdoor nam de turgordruk af, de druk in een plantencel. Die druk wordt kort gezegd gevormd door water en voeding. Als deze druk afneemt verbranden de bladeren en verwelkt de plant. Deze druk neemt ook af als men bijvoorbeeld te weinig water geeft. Dit zorgde er dus waarschijnlijk voor dat mijn planten verbrandden en verwelkten!

Investeren in grond

Ik zal voortaan dus extra goed opletten. Een zakje kokos kan nooit te veel kosten, en die van de Ecostyle kostte zelfs meer dan die van Plagron! Toen  ik het aanschafte was ik echter wel genoodzaakt het te kopen, aangezien ik niks anders had en niet even snel naar een growshop kon.

Héhé, wat een lang en ingewikkeld verhaal. Maar tot nu toe lijkt dit de meest logische verklaring voor mijn verzwakte, bijna gestorven planten.

Spint bestrijden, ook nog!

Over verzwakt gesproken… Enkele dagen na het overpotten zag ik wat rare spikkeltjes op mijn bladeren. Dit deed mij denken aan ongedierte. Wat niet gek zou zijn, want die slaan het liefst toe bij ongezonde of zieke planten. Ik heb mijn microscoop erbij gepakt en moet bovenop al dit gedoe óók nog mededelen dat ik spint zag lopen.

Ik ben er vroeg bij en met een beetje neemolie zijn ze zo weg, want ik zag er gelukkig maar één. Als je heel goed kijkt zie je de rotzak in het midden van het zwarte rondje. Meer over neemolie en het bestrijden van spint lees je bij Mediwietsite’s zustersite CNNBS.

Nu we alle dames hebben overgepot en een behandeling hebben gegeven lijkt het wel wat beter te gaan. Deze top op de foto hieronder – die helaas zal verdwijnen door het reveggen – ruikt zelfs heerlijk en ziet er gezond uit. Maar of de planten blijven leven durf ik niet te zeggen. Dat zullen we pas zien in het volgende verslag.

Dit topje ruikt dan wel heerlijk, tóch zal deze verdwijnen door het reveggen.

Dus, bij deze sluit ik weer af met de tabellen. Want inmiddels telt ook dit verslag weer veel woorden, die kort samengevat kunnen worden: