Hardnekkige onzin over cannabis ‘ontmanteld’
Jarenlang werd er een hoop onzin over wiet verkondigd, die de wetenschap inmiddels allang heeft achterhaald. Tijd om deze onzinverhalen over cannabis te ontmantelen.
Hoewel er dagelijks nieuwe onderzoeken naar cannabis bij komen, is het voor patiënten en mensen uit de gezondheidszorg een uitdaging om de interactie te begrijpen tussen de vele variabelen die spelen. Om de dosering, het type cannabis en belangrijker nog, de toedieningsmethode te bepalen. In deel 1 hebben we gekeken naar de eerste twee variabelen. In deel 2 kijken we naar de vijf populairste consumptiemethodes.
De cannabinoïden in cannabis kunnen ons lichaam bereiken door mediwiet te roken, verdampen, oraal via druppels of voedingsmiddelen en middels de huid. Elk van deze toedieningsmethodes resulteert in een andere biobeschikbaarheid, ofwel een andere hoeveelheid van de werkzame stoffen die wordt geabsorbeerd en de plaats van bestemming bereikt.
Om jou te helpen een goede keuze te maken, die past bij jouw persoonlijke behoeftes volgen hier vijf consumptiemethodes en hun onderlinge verschillen.
Een veel gebruikte manier om cannabis toe te dienen (vooral onder recreatieve gebruikers) is het roken van een joint, pijpje of bong.
Roken is een verbrandingsproces waarbij een temperatuur van 500 tot 600 graden Celsius wordt bereikt. Tijdens dit proces worden alle inactieve ingrediënten omzet naar de actieve vorm en opgelost in een damp die ook koolmonoxide en teer bevat. En daardoor is de damp dus ook giftig. Bovendien gaat tijdens het verbrandingsproces bij roken in een joint of pijpje tot wel 70 procent van de cannabinoïden verloren voordat ze het lichaam bereiken.
Als gedroogde en olie-cannabisproducten worden verhit, treedt wel een belangrijke chemische reactie in werking die decarboxylatie heet. Hierdoor worden bepaalde cananbinoiden geactiveerd waardoor hun werking toeneemt. Daarna worden de deeltjes opgenomen via de kleine bloedvaatjes in de longen.
Voordeel: Het grote voordeel is dat je snel over het effect beschikt en elke trek zal resulteren in nagenoeg dezelfde hoeveelheid toediening aan werkzame stoffen.
Nadeel: Door de verbranding gaan veel werkzame stoffen verloren en worden giftige stoffen toegevoegd.
Bij verdampen vindt geen verbranding plaats. Een verdamper is een apparaat dat cannabis naar wens kan verhitten tot een temperatuur tussen de 104 tot 225 graden Celsius. Op deze temperatuur verdampen de cannabinoïden, flavonoïden en terpenen maar ze verbranden niet. De damp die ontstaat wordt vervolgens geïnhaleerd.
In het geval van verdampers waarbij je de temperatuur kan instellen, zorgt elke afzonderlijke temperatuurinstelling voor een unieke reeks actieve moleculen, waardoor de inhoud die wordt afgeleverd, beter kan worden geregeld. Als je bijvoorbeeld de temperatuur instelt op 150 tot 160 graden Celsius, ontstaat een mengsel met alfa-pineen, beta-pineen en delta-9 THC. Bij een temperatuur van 161 tot 170 graden verdampt ook beta-myrceen. Bij 171 tot 180 graden Celsius verdampen ook D-limoneen en CBD.
Voordeel: Heel efficiënt, veel controle, direct effect en niet schadelijk voor je longen.
Nadeel: Een goede verdamper is vaak prijzig.
Sublinguale toediening verwijst naar levering onder de tong. Deze methode heeft een geheel andere manier van werken en werkt snel, vergeleken tot eetwaren. Een vloeistof in de vorm van oliedruppels of kleine velletjes met mediwiet die oplossen en worden opgenomen door het tongslijmvlies dat uit hele kleine bloedvaten bestaat.
Deze werkingsmodus resulteert in een betere biobeschikbaarheid omdat het spijsverteringsstelsel, dat veel werkzame stoffen afbreekt, omzeilt.
Bovendien kan een deel van de THC, indien aanwezig, rechtstreeks een interactie aangaan met de CB1-receptoren in de speekselklieren. Dit is een receptor die onderdeel uitmaakt van het endocannabinoïde-systeem in ons lichaam. En dit is het systeem waarmee medicinale cannabis samenwerkt.
Voordeel: Werkt redelijk snel, redelijk lang en is heel efficiënt.
Nadeel: Het smaakt niet zo lekker.
LEES OOK: Waarom moet je CBD-olie onder de tong druppelen?
Eetwaren waaraan cannabinoïden zijn toegevoegd, de zogenaamde edibles, hebben over het algemeen een lagere absorptiesnelheid als gevolg van het verteringsproces. Eetwaren gaan namelijk eerst door het spijsverteringsstelsel, dus het duurt even voordat ze bloedbaan bereiken. En eenmaal daar zal de lever ook nog in actie komen om de werkzame stoffen af te breken.
Toch komt er met deze methode nog genoeg werkzame cannabis in je lichaam. Als je niet oppast, zelfs meer dan genoeg. Neem daarom bij eten nooit te veel, maar bouw het rustig op.
Een ander punt bij eten is dat actieve ingrediënten verder chemisch worden gemodificeerd tijdens het spijsverteringsproces. THC wordt bijvoorbeeld door een aantal enzymen omgezet naar 11-hydroxy-THC. Dit proces kan overigens weer worden afgeremd door de aanwezigheid van flavonoïden, zoals apigonine en luteonine, die ook in cannabis voorkomen.
Deze samenwerking tussen allerlei bestanddelen in cannabis wordt ook wel het ‘entourage-effect’ genoemd. Je leest er HIER meer over.
Voordeel: Met de juiste voedingsproducten is dit een hele lekkere manier van mediwiet toedienen. Het werkt heel lang, dus ideaal voor aandoeningen die constante medicatie vereisen.
Nadeel: Lastig te doseren en het duurt lang voordat het werkt.
Met cannabis verrijkte zalven (crèmes, balsems, lotions) kunnen lokale door de huid worden opgenomen. De huid zit namelijk vol met CB-receptoren die de signalen van cannabinoïden kunnen ontvangen en verder verspreiden. Het effect zal niet over het hele lichaam merkbaar zijn. Maar lokaal kan een cannabiszalf wel een ontstekingsremmende en pijnverlichtende werking hebben en jeuk tegengaan en dat zonder het high effect van THC. Zalven zijn effectief met alleen CBD, een mengsel van een paar cannabinoïden en ook zeker als het een extract van de hele plant bevat.
Naarmate nieuw onderzoek de bestaande wetenschappelijke en medische kennis uitbreidt en normen worden ontwikkeld voor extractie en detectie, zullen er meer producten ontstaan met nauwkeurige labels en reproduceerbare effecten.
Dit is heel belangrijk en wenselijk, want pas dan zal het voor patiënten eenvoudig zijn om snel en eenvoudig de juiste cannabisvorm en toedieningsmethode te kiezen, inclusief de juiste dosering. Zo kan een behandeling dus goed worden afgestemd om persoonlijke behoeftes en dat is wat je uiteindelijk toch wilt als patiënt.
Tot die tijd is het belangrijk om jezelf goed in te lezen en vooral om te experimenteren om uit te zoeken wat voor jou het beste werkt. Wees daar niet bang voor. Zolang je altijd met een kleine dosis begint en rustig opbouwt, kan er eigenlijk niets fout gaan.
LEES OOK: Hoe werkt cannabis als medicijn? De verschillende routes van mediwiet naar ons lichaam • Deel 1