(advertenties)
(advertentie)

Sinds 2018 zijn wietolie en andere niet-medicinale cannabisproducten legaal in Canada. Dit heeft echter niet tot betere kwaliteitscontrole en nauwkeurige productetikettering geleid, zo blijkt nu uit onderzoek. Er blijft nog veel te wensen over wat de etikettering van cannabisolie en aanverwante producten in Canada betreft. Waar gaat het mis en hoe kan het beter – lessen die ook Nederland zich moet inprenten.

Eerste onderzoek naar etikettering legale cannabis

Vijf jaar na de legalisering was de etikettering van niet-medicinale cannabisproducten in Canada nooit gecheckt. Nu dus wel. Uit dit eerste onderzoek naar de nauwkeurigheid van het etiket van cannabisolieproducten op de legale Canadese markt kwamen ‘verschillen op meerdere niveaus’ naar voren, schrijven de auteurs van de studie.

Een derde van de producten die voor het onderzoek werden gekocht, verschilde van de online beschrijvingen van tetrahydrocannabinol (THC) en cannabidiol (CBD), en 16,7% had tegenstrijdige informatie op het etiket.

“Onderzoek op de legale markten in de Verenigde Staten heeft problemen aan het licht gebracht met de onnauwkeurigheid van de labels op de inhoud van THC en CBD op legale cannabisproducten. Ondanks bijna vijf jaar legalisatie heeft geen enkele studie op vergelijkbare wijze gekeken naar producten op de Canadese markt”, stellen auteurs Dr. James MacKillop, hoogleraar psychiatrie en gedragsneurowetenschappen, en Dr. Amanda Doggett, postdoctoraal fellow, in Medscape Medical News.

Beiden zijn aangesteld aan de McMaster University in Hamilton, Ontario, Canada. Het onderzoek werd op 5 juni 2024 gepubliceerd op JAMA Network Open.

Het eerste onderzoek naar de juistheid van de etiketten op legale cannabisproducten stemt niet overdreven vrolijk…

Doel Cannabiswet niet gerealiseerd

“Een belangrijk voordeel van legalisatie is het regelgevingskader dat de productsamenstelling regelt. Als de eisen voor de nauwkeurigheid van het etiket echter niet worden nageleefd, wordt dit doel van de Cannabiswet niet gerealiseerd”, vinden de auteurs.

Ze hebben voor het onderzoek specifiek voor cannabisoliën gekozen. “Eén van de redenen hiervoor was dat de uniforme formulering, in tegenstelling tot plantaardig materiaal of voedsel, naar verwachting een hoge maatstaf voor nauwkeurigheid zou zijn.” Deze verwachting werd dus niet waargemaakt.

Consumenten zijn onbekend met THC-niveaus in hun producten

De aangetroffen onnauwkeurigheden zorgen ervoor dat veel consumenten de THC-niveaus niet kennen van de producten die ze gebruiken. Bovendien missen ze “een basiscontext voor het begrijpen van de THC-hoeveelheden als ze de cijfers krijgen”, zegt Dr. David Hammond, hoogleraar volksgezondheidswetenschappen aan universiteit van Waterloo (Canada) en auteur van een commentaar over het communiceren van THC-niveaus en -doses aan consumenten.

“De meeste algemene artsen voelen zich onvoldoende voorbereid om de details van cannabisconsumptie te bespreken”, legde hij aan Medscape Medical News uit. “Een van de uitdagingen is dat ons begrip van de potentiële therapeutische voordelen van cannabinoïden zoals CBD zich pas in een vroeg stadium bevindt, met meer speculatie dan bewijs.”

Hoe vond het onderzoek plaats?

De Canadese federale cannabisregelgeving specificeert dat de toegestane variatie tussen de gelabelde en werkelijke hoeveelheden THC en CBD in een commercieel product circa 15% bedraagt. Veel van de producten die Doggett en MacKillop onderzochten, voldeden echter niet aan deze eis.

De auteurs volgden alle orale olieproducten die tussen november 2021 en januari 2022 beschikbaar waren op de website van de Ontario Cannabis Store (OCS). Ze selecteerden er willekeurig dertig die tijdens de onderzoeksperiode minstens twee keer beschikbaar waren. Bij het onderzoek werd gebruik gemaakt van hoogwaardige vloeistof-chromatografie om de hoeveelheden CBD en THC in elk product te kwantificeren.

Tegenstrijdige concentraties op de productlabels

Bij tien van de olieproducten (33,3%) werden discrepanties vastgesteld tussen informatie op de OCS-website over geadverteerde hoeveelheden THC en CBD en fysieke productlabels. De onderzoekers vonden ook interne inconsistentie.

Vijf producten (16,7%) werden geëtiketteerd met tegenstrijdige concentraties THC/CBD (wat het actieve cannabinoïdengehalte aangeeft) en het totaal THC/CBD (wat het cannabinoïdengehalte aangeeft nadat het product is verwarmd voor consumptie).

Dit was “verrassend” en “verbijsterend”, vinden Doggett en MacKillop, aangezien deze hoeveelheden identiek zouden moeten zijn voor cannabisolieproducten. Het product met de grootste discrepantie werd geëtiketteerd met 5 mg/g CBD maar bevatte 26 mg/g totaal CBD.

Testniveaus gaven aan dat twaalf producten (40%) buiten de variabiliteitslimiet voor THC vielen, en drie (10%) buiten de variabiliteitslimiet voor CBD, met grotere gelabelde versus in het laboratorium geteste hoeveelheden voor alle producten op één na. Van de 16 producten met een etikethoeveelheid van ≥ 2,5 mg/g THC, hadden er zeven (43,8%) hoeveelheden die > 15% lager waren dan wat op het etiket stond.

“Geen enkel product bevatte meer THC dan aangegeven in een hoeveelheid waarvan verwacht kon worden dat het substantieel verschillende psychoactieve effecten zou hebben”, schreven de onderzoekers. “Echter, aangezien veel medische consumenten producten van de niet-medische markt verkrijgen, is één implicatie een onnauwkeurige dosering.”

Doggett en MacKillop vervolgen: “We kunnen het niet met zekerheid zeggen, maar het lijkt waarschijnlijk dat deze verschillen groter zijn dan je zou verwachten voor gezondheidsproducten en vooral voor geneesmiddelen op recept.”

Andere onderzoeken tonen vergelijkbare resultaten

De casusreeks werd beperkt door de focus op cannabisoliën, met “onzekere generaliseerbaarheid naar andere productsoorten”, schrijven de onderzoekers. Toch hebben andere recente onderzoeken vergelijkbare resultaten opgeleverd.

In een Duits onderzoek werd de nauwkeurigheid van de etikettering van een reeks cannabisbevattende voedingsmiddelen, voedingssupplementen en andere producten geanalyseerd. Slechts 27 van de 35 producten vermeldden expliciet het CBD-gehalte. In 33% van de monsters kwam de geanalyseerde waarde overeen met de inhoud die op het etiket stond, terwijl 26% het aangegeven CBD-gehalte overschreed en 41% lagere hoeveelheden bevatte. CBD-producten met een onduidelijk of niet gedefinieerd CBD-gehalte lagen veelal onder de detectiegrens.

De auteurs concludeerden dat dit “nog steeds een voortdurend evoluerende productsector is, [en], afhankelijk van het type en de oorsprong van de producten, er aanzienlijke discrepanties kunnen bestaan ​​tussen de marketing en de daadwerkelijke ingrediënten die erin zitten. Hierdoor wordt de markt minder transparant voor de consument.”

In een ander recent onderzoek naar de etiketnauwkeurigheid van van hennep afgeleide producten werden 105 producten onderzocht, waarvan er 45 bij winkels in de Verenigde Staten werden gekocht en 60 online. Van de 89 producten die een totale hoeveelheid CBD op het etiket vermeldden, was 18% overgeëtiketteerd. Dat wil zeggen dat ze > 10% minder CBD dan geadverteerd hadden.

58% was ondergeëtiketteerd (> 10% meer CBD dan geadverteerd) en 24% werden nauwkeurig geëtiketteerd voor CBD. THC werd in 35% van de producten aangetroffen. Alle producten bevatten minder dan de wettelijke limiet van 0,3% voor hennep. Bovendien hadden de producten vaak cosmetische of therapeutische claims.

“Deze bevindingen suggereren dat verbeterd regelgevend toezicht op cannabis- en hennepproducten nodig is om kwaliteitsborging te garanderen, misleidende gezondheidsclaims te ontmoedigen en mogelijk ongewenste medicijneffecten bij consumenten te voorkomen”, concluderen de auteurs.

Handhaving verloopt laks

Hoewel de Canadese Cannabis Act naar verluidt “een strikt juridisch raamwerk creëert voor het controleren van de productie, distributie, verkoop en bezit van cannabis in heel Canada”, lijkt de handhaving laks.

“Er bestaan ​​straffen, inclusief boetes tot $1.000.000, binnen de cannabisregelgeving. Er is echter geen publiekelijk beschikbare lijst met overtredingen en straffen en er zijn berichten over beperkte handhaving”, constateren Doggett en MacKillop.

“Er bestaat een terugroepsysteem, maar dit wordt niet algemeen gebruikt. Er zijn minder dan honderd terugroepingen geweest sinds de legalisatie van kracht werd. Onze bevindingen suggereren dat grote hoeveelheden producten en zeker de oliën volgens de regelgeving onnauwkeurig zijn geëtiketteerd en waarschijnlijk aan de criteria voor een terugroepactie zouden voldoen.”

5 principes ter verbetering van de etiketten

“Het begrijpen van de kracht van producten en hoe dit zich vertaalt in hoeveel mensen zouden moeten consumeren, is vooral belangrijk voor producten zoals oliën, vloeistoffen en edibles”, zegt Hammond. “Deze producten hebben immers weinig visuele of sensorische signalen over de hoeveelheid die wordt ingenomen.”

In zijn commentaar stelt hij de volgende 5 principes voor om ervoor te zorgen dat de etiketten van cannabisproducten duidelijk en gemakkelijk te begrijpen zijn en om de risico’s op overconsumptie te minimaliseren:

1. Het THC-gehalte moet duidelijk worden geëtiketteerd en vereist minimale rekenvaardigheid om te begrijpen.

2. De standaarddosis of portie THC die op producten wordt vermeld, moet lager zijn dan het gebruikelijke niveau dat nodig is om bij de meeste consumenten een zwaar effect op te wekken.

3. Etikettering moet richtlijnen geven over THC-hoeveelheden of ‘dosisuitdrukking’.

4. Voor zover mogelijk moet etikettering een gemeenschappelijke basis bieden voor vergelijkingen tussen producten.

5. De etikettering van THC moet worden versterkt door andere verpakkingsvoorschriften, zoals verpakkingen in eenheidsdosis.

Maar zelfs als labels evolueren, mogen ze “niet de plaats innemen van publieke voorlichting over de potentie van cannabis en verschillende manieren van toediening”, concludeert Hammond tot slot.

LEES OP MEDIWIETSITE OOK:  Wietolie: hoeveel THC en CBD neemt het lichaam daarvan op?

[beeld: Shutterstock]