Wietboter – de basis van (bijna) elk wietrecept
Voor de meeste wietrecepten is een vettige basis nodig omdat cannabinoïden daar goed aan hechten. Geniet daarom van dit klassieke recept voor wietboter.
CNNBS kweekverslaggever Dokter Groen maakt medicinale wietboter van het knipafval van zijn zelf gekweekte wietplant. Hij doet dat gemakkelijk en zonder te knoeien in de POT by NOIDS, het handige ‘wietoliezetapparaat’ waarmee hij eerder ook al wietolie maakte van buitenwiet. Kookverslag!
Geen kweekverslag deze week maar een kookverslag. Ik heb namelijk wietboter gemaakt en het leek me interessant om daar een verslag over te schrijven. Ik heb er het kristalrijke knipafval van een wietplant voor gebruikt, die ik binnen in mijn kweekkast heb gekweekt. De wietboter is heel goed gelukt en het was een fluitje van een cent in de POT by NOIDS, die uiteindelijk het meeste werk heeft gedaan.
Ik had tijdens mijn laatste oogst al aangekondigd dat ik wietboter zou gaan maken van het knipafval, en dat heb ik afgelopen maandag gedaan. Ik heb alleen niet de suikerblaadjes van de Spicebombs gebruikt maar die van de Seriotica wietplant die ik daarvoor gekweekt had. De boter is zeer goed gelukt dus het knipafval van de Spicebomb komt ook nog wel aan de beurt.
Eerst heb ik alles klaargezet wat ik nodig had om de wietboter te maken. Dat klinkt als een heleboel maar waren eigenlijk maar 3 benodigdheden. De POT by NOIDS, 15 gram suikerblaadjes en een pakje biologische en ongezouten roomboter.
Het ‘ultieme recept voor wietboter‘ gaat uit van 15 gram wiet op 250 gram boter maar omdat ik geen wiet maar knipresten gebruik, heb ik uiteindelijk maar 200 gram roomboter gebruikt.
Het glas van de POT by NOIDS is net groot genoeg voor 250 gram boter en ongeveer 20 gram gemalen wiet of knipresten.
Omdat ik niet helemaal zeker was van de sterkte van mijn boter begon ik voorzichtig en heb ik eerst de helft van de boter (125 gram dus) in de POT by NOIDS laten smelten, en daar de knipresten aan toegevoegd. Daarna heb ik het infusie-programma van de POT by NOIDS opnieuw opgestart, zodat de boter de volledige drie uur zou infuseren.
Om ervoor te zorgen dat de boter niet heter dan 100 graden zou worden, heb ik drie tot vier eetlepels water aan het mengsel toegevoegd. Omdat water een kookpunt van 100 graden heeft, kan de boter door de toevoeging van het water nooit heter worden dan 100 graden.
Tijdens het infusie-programma heb ik de boter en de knipresten regelmatig geroerd met een theelepel, tot het programma klaar was. Dat duurt overigens wat langer dan de 160 minuten die voor het infusie programma staan aangegeven, omdat de POT het glas ook nog voor je afkoelt tot een handelbare temperatuur.
Het wietboter maken zelf is echt een fluitje van een cent met de POT by NOIDS. Het komt er op neer dat ik gewoon in de woonkamer een film keek, terwijl het apparaat het infusie programma afdraaide. Af en toe keek ik even en roerde ik wat in het mengsel tot het klaar was.
Vervolgens heb ik het filter-trechter gebruikt om de gesmolten wietboter in mijn boterbakje en de ijsblokjes-vorm over te gieten. Omdat ik er een paar eetlepels water bijgedaan had, kon ik alle boter uit het plantmateriaal drukken en is er niets verloren gegaan. Het opruimen was ook heel gemakkelijk, want het glas en de filter-trechter van de POT by NOIDS konden gewoon in de vaatwasser.
Ik gebruikte een glazen bakje van de luxe desserts van Albert Heijn om de wietboter in te bewaren, en een ijsblokjes-vorm om de rest van de boter in kleine porties in te vriezen. Inmiddels heb ik de boter twee avonden gebruikt en er heerlijk op geslapen.
Ik gebruikte ongeveer zoveel boter als je op een kwart boterham zou smeren (wel dik ingesmeerd). Ondanks dat ik de wiet niet eerst apart heb gedecarboxyleerd (daarvoor heeft de POT by NOIDS namelijk ook een programma) is het sterk genoeg, want ik merk het effect nog een beetje als ik ’s ochtends wakker wordt.
De smaak van de boter is erg goed, en de aroma’s van de gebruikte cannabis zijn ook goed te proeven. Door de geleidelijke verhitting van de POT by NOIDS is er niets verbrand en heeft de boter een fijne smaak gekregen. Ik vind de kleur ook erg mooi en er zijn geen plantenrestjes door het filter-trechter gekomen.
Als je wilt kun je de wietboter nog apart decarboxyleren maar dat is volgens mij niet nodig. Na drie uur op 100 graden is de THC wat mij betreft voldoende gedecarboxyleerd.
Dokter Groen (kweekexpert op CNNBS.nl)