Dagboek van een wietzaadje #8 – Vrees voor toprot en Politie-bezoek

Het wietplantje formarly known as wietzaadje Hope vind het maar jammer, al die regen. Maar ondanks de verre van ideale weersomstandigheden voor de cannabisplant en haar zussen, blijven ze gestaag doorgroeien. Hun verzorger vind het echter steeds spannender worden gezien de bedreigingen die constant op de loer liggen.

Weer of geen weer

5 augustus 2017 – Elke keer weer hoop ik dat ik kan schrijven dat het eindelijk echt zomer geworden is. Maar helaas moet ik ook nu weer schrijven dat het weer nog steeds erg Engels is. Nat, bewolkt, niet warm en allesbehalve het meest ideale klimaat voor mij en mijn zussen. Maar goed, ik kan er lang en breed over blijven klagen. Het verandert er toch niets aan en we moeten het er maar mee doen. Inmiddels zijn onze wortels wel flink aan het groeien geslagen en als je de toplaag van de aarde weghaalt, zie je een fijnmazig net van allemaal witte levensaders.

Ondanks het mindere weer gaat de groei langzaam maar zeker door…

Geen advies

8 augustus 2017 – De gele bladeren zijn nog steeds alom aanwezig bij Dew. De oproep in het laatste verslag heeft niet geresulteerd in een goed advies, noch een slecht advies. Er kwam gewoonweg helemaal geen advies. Volgens onze verzorger kan dat betekenen dat mijn dagboek niet in zijn geheel gelezen wordt, wat ik me eigenlijk niet kan voorstellen. Of dat de mensen die het lezen het ook niet weten.

Natuurlijk is er genoeg te vinden op internet, maar dat leidt niet tot een eenduidig antwoord. Waar de één roept dat de grond te droog is bij gele bladeren, roept een ander weer dat de grond te nat is. Is dat het niet dan is er iets niet in orde met de pH waarde, zit er te weinig voeding in de grond, wordt de voeding niet meer goed opgenomen of is er juist een overdosis aan voeding. Dankzij zijn kale kop kan hij niet met de handen in het haar zitten, maar jammer vindt onze verzorger het wel. Hij heeft zich erin berust dat het wel goed zal komen en dat de natuur daarin wel weer een oplossing vindt. Het blijft echter feit dat Dew lekker aan het groeien is en steeds verder de lucht inschiet.

Dew wordt zó lang dat ze nauwelijks op de foto past!

Meet-wedstrijdje

9 augustus 2017 – Daar heb je die vermaledijde meetlat weer, die mij vorige week toch een beetje teleurstelde. Zelf had ik het gevoel dat ik als een jekko gegroeid was, maar helaas wees de meetlat anders uit. Ik heb alle verwachtingen maar losgelaten en zie wel wat het deze week wordt.

De planten worden weer zoals altijd gemeten om de voortgang in kaart te brengen.

Als eerste is Dew aan de beurt. Nog even en ze gaat door de twee meter heen. Daar komen ik en mijn andere zussen nog niet bij in de buurt. Maar, er is weer een sprankje Hope; ik sta op de tweede plaats en aangezien ik vind dat Dew in een andere klasse zit, heb ik deze week gewonnen. Toch?

Durga en Duck zitten in de onderste regionen qua lengte en Skunk en ik hangen er een beetje tussenin. Het blijft ook mooi om te zien hoe anders het blad van Duck gevormd is. Als je niet weet dat het cannabis is, zou je het ook niet zeggen. In de avond loopt onze verzorger overigens ook altijd nog even naar buiten toe. Op zoek naar slakken en het opsnuiven van onze geur schijnt therapeutisch te werken. Raar volk, dat mensenvolk.

Vrees

12 augustus 2017 – Inmiddels krijgen we dagelijks een behoorlijke plens water in de ochtend. Tegen de avond zie je de aarde alweer krimpen en loskomen van de rand. Zuipschuiten zijn we. Daarbij krijgen we nu 1 à 2 keer in de week voeding. De juiste dosering voeding op 3 liter water per plant. Er zijn geen tekenen dat we teveel of te weinig krijgen, tenzij de gele bladeren bij Dew  dit aangeven. Onze verzorger denkt dat het allemaal wel zal meevallen.

De voeding krijgt een etmaal de tijd om opgenomen te worden en daarna komt het verse, schone water die naar zijn idee het teveel wegspoelt. Hij begint overigens wel een beetje ongeduldig te worden. Onze verzorger wil grote toppen zien en het liefst vandaag nog oogsten omdat hij toch een beetje bang is voor de alom gevreesde toprot, tegenvallende resultaten, mannen met blauwe petten die een dag voor de oogst even op de koffie komen en een plantje meenemen en meer van dat soort ongein.

Hope’s verzorger moet er nog niet aan denken zijn groene uitzicht te missen.

Hij is erg gesteld op ons geraakt, hoe vreemd het ook mag klinken. Natuurlijk zijn we best veeleisend, maar uiteindelijk kunnen we ook veel teruggeven. Ook geven we de tuin een behoorlijk groene aanblik en daar zal hij straks ook aan moeten wennen, als we er niet meer staan. Hij is niet eens op vakantie geweest omdat hij ons niet alleen wil laten en meenemen geen optie is.

Diva-gedrag

16 augustus 2017 -Visagie, haarstylist, rekken vol kleding en laat de camera’s maar komen. Zo zou het kúnnen zijn als we geen plant zouden zijn. Dus doen we het maar gewoon zoals we zijn, au naturel. Camera’s zijn gereduceerd tot één exemplaar, het meetlint voor onze taille blijkt een duimstok te zijn voor de lengte en de tropische omgeving is vervangen door een tuin op de Veluwe. Ja, ook wij hebben dromen die niets van doen hebben met medicinale werking, CBD gehaltes, THC percentages, dikke toppen en terpenen. Dus daar gaan we dan. Het fototoestel klikt en we worden weer opgemeten. In de onderstaande tabel zien jullie weer de resultaten van deze week.