Heel veel drugs heb ik als tiener nooit gebruikt. Ik rookte wel sigaretten en maandelijks een joint maar niet veel gekker dan dat. Pas veel later in mijn leven zou ik tijdens een vakantie een snuifje coke doen, welke zo een desillusie gaf dat ik het daar ook bij gelaten heb.
De ‘bad trips’ in het begin van mijn carrière als stoner hebben al heel snel een rem gezet op het vervolgen van dit gebruik. Sensimilia liet mij zulke onvriendelijke sferen beleven dat daar voor mij als tiener en twintiger een grens gevonden was. Later tijdens een trip Australië was ik hooguit de ontvankelijke Hollander op feestjes als er weer eens een joint rond ging. Welke een mellow toevoeging was aan reeds mellow avonden, feestjes van vrienden met kampvuurtjes en ‘barbi’s’.
Corné’s ongeval in 2008 was de start van een heel uitdagende periode van herstel.
Op concerten en festivals nam ik never nooit een pil, geen papiertje, geen lijn maar slechts tabak en cannabis waren destijds onderdeel van de uitrusting bij dergelijke evenementen.
Dat sleet er een beetje uit en ik gebruikte eigenlijk helemaal niets meer; tot lang na een ongeval welke in 2008 plaatsvond. Door toedoen van een automobilist knalde ik met mijn motorfiets met 80 km/uur frontaal op een boom.
Hierdoor verbrijzelde ik alles onder mijn navel. Zelfs mijn bekken en heup waren veelvoudig gebroken. Ik had open been- en bekkenfracturen, een slagaderlijke bloeding, schade aan mijn endeldarm en boven de gordel een verbrijzelde rechterelleboog.
Destijds zat ik middenin een verbouwing, een nog gezonde relatie en een carrière als freelancer. Maar dat moest toen plaats maken voor revalideren, operaties en pijn wegslikken. Revalideren betekende opnieuw leren staan, de pijngrenzen verleggen en keiharde confrontaties met alles wat in relatie stond tot mijn karakter en persoonlijkheid; en het accepteren van beperkingen.
Het zag er niet goed uit voor Corné en dat wist hij maar al te goed
Er is op zo’n punt niets meer om te verdoezelen of waar je jezelf in kunt verliezen – voor mij waren dat altijd werk, klussen, m’n relatie en een druk sociaal leven eromheen. Maar dat viel volledig weg toen ik door toedoen van een ander met mijn motorfiets frontaal op een boom reed. Ik keek de hele dag mezelf aan, niets was meer ongestraft.
Tot overmaat van ramp werden mijn toenmalige vriendin – waarmee ik destijds 4 jaar samen was – en mijn beste vriend verliefd op elkaar. Hij verdween voor een tijdje van de horizon maar deze deuk in de relatie ging mij niet in de koude kleren zitten. Dat en het niet kunnen accepteren van mijn beperkingen, het dagelijks dealen met pijn, slapeloosheid en vermoeidheid maakte dat ik hard werd; harder en harder tot het grijs werd en niets mij meer kon schelen. Ik voelde nauwelijks nog emotie en mentaal kon niets mij meer raken. Binnen een jaar raakte ik in een depressie.
Het ongeval werd een strafrechtelijk vervolg en slepende verzekeringszaak, terwijl achter de schermen het revalideren doorging. Mijn leven was in een fractie van een seconde als een blad aan een boom omgedraaid.
Ondanks zijn glimlach was Corné diep ongelukkig in de tijd na zijn ongeluk.
Na vijf jaar intensief slaappillen en zware pijnstillers te hebben gebruikt; en onderzoeken, experimenten met Tense-apparaten en injecties in gewrichten achter de rug te hebben, wilde ik zoveel mogelijk onnatuurlijke troep uit mijn lijf gaan werken.
Ik ging meer biologisch en aangepast voedsel eten vanwege een gevoelige spijsvertering en diverse bezoeken aan een natuurgeneeskundige hielpen mijn lijf te zuiveren van medicijnen en narcoses. Dat in combinatie met bewegen zorgde ervoor dat ik weer een beetje energie kreeg.
Corné wilde wel, maar zijn benen niet. Drie jaar na het ongeluk zaten er zelfs nog pinnen in zijn benen…
Toch kampte ik nog dagelijks met de nodige pijn en het steeds maar over grenzen – moeten en willen – gaan. Ik zat in een constante strijd omdat ik de dingen waarvan ik vond dat ik ze moest doen, niet kon doordat m’n benen niet meer wilden.
Gaandeweg accepteerde ik meer hulpmiddelen, zoals een driewiel-ligfiets. Hoewel ik inmiddels wel kon lopen met een rolstoel ter ondersteuning; ik had een beperkt aantal stappen per dag ongestraft en zodoende kon ik er weer zelfstandig op uit. Dit waren de eerste stappen van acceptatie.
Maar ik bleef hard en de depressies waren niet van de lucht. Antidepressiva wilde ik niet gebruiken vanwege de lijst aan bijwerkingen. Ik kampte ook met de nodige darmproblemen als post stoma-patiënt (tevens gerelateerd aan het ongeval) en antidepressiva kunnen met name daarvoor problemen veroorzaken.
Tot ik op een bepaald moment er zelf toe kwam om cannabis eens te gaan onderzoeken – in eerste instantie als pijnmedicatie. Ik sprak erover met mijn arts op de pijnpoli van het AMC en tot mijn verbazing schreef hij een brief naar de apotheek om mij medicinale wiet voor te schrijven; maar ik kreeg het niet. Mijn huisarts deed ook 2 pogingen maar ook hij ving bot.
Inmiddels was ik tot onderzoek en experimenteren overgegaan. Zo ging ik naar de coffeeshop, waar ik in eerste instantie om ‘mellow’ wietjes vroeg. Ik las erover en begreep dat overwegend indica-dominante wietsoorten een meer lichamelijk effect zouden hebben, in tegenstelling tot het mentale effect van sativa-wietsoorten.
Gaandeweg vond ik mijn manier om cannabis in te zetten in de dagelijkse ondersteuning van mijn lijf en revalidatie. Het neemt voor mij de pijn niet weg en voor de pijn aan mijn arm (verbrijzeld, prothese en infectie) gebruik ik nog steeds morfine.
Maar het helpt mij aan de pijn over te geven, het brengt ontspanning en creëert rustmomenten waar ik normaal aan voorbij zou stormen. Ervoor haalde ik vaak de lunch niet eens of ik liep alweer op mijn tandvlees; een donderwolk van frustratie en boosheid om mij heen. Nu draag ik een vape-wolkje om mij heen en ben ik milder geworden.
Terwijl ik dit schrijf zit ik (weer) in een periode van operaties en heb een tijdelijke elleboog prothese – welke inmiddels al gebroken is en zo ook een deel van mijn bovenarm. Je kunt je voorstellen dat dit pijnlijk en frustrerend is; mijn rechterarm (dominant) hangt erbij en moet bijvoorbeeld mijn hand op het toetsenbord leggen om te kunnen typen. Mijn arm is inmiddels 4 jaar geïnfecteerd, nadat er een elleboog-prothese is in geplaatst.
Maar ondertussen heb ik wel doorgeleefd en ik weet niet hoe ik dat zonder mijn inmiddels favoriete plant had moeten doen. Het helpt mij lichamelijk door ontspanning in mijn spieren te brengen en ruimte te vinden om te rusten; maar ook om mijn oefeningen te blijven doen in yoga en training. Juist nu is het erg moeilijk te blijven bewegen – als je gruwelijk veel pijn ondervindt – maar beweging is een must.
Mentaal is cannabis tevens een ondersteuning. Het helpt mij mijn pijn en nieuwe leven te relativeren, daar kan geen antidepressivum tegenop. Daarnaast gaat het ook samen met mijn overtuiging dat je jezelf gezond kunt eten.
Juist door de darmproblematiek waar ik mee kamp heb ik ontzettend veel geleerd over juiste voeding en wat de natuur voor een mens kan betekenen. Dat ben ik zeker als een voorrecht gaan zien. Ik vind het moeilijk mij te verbinden aan de huidige maatschappij, maar ik voel mij des te meer verbonden met de natuur en alles wat het mij te bieden heeft.
“Ik kon niet eens mijn vaatwasser in- of uitruimen, omdat die op- en neerbuigende beweging spasmes veroorzaakte in mijn hele rechterbeen”. Aldus Sarah, die chronische pijn, ontstelingen en PTSS de baas werd dankzij medicinale cannabis.
Mike Colavita's reis met medicinale cannabis begon vijf jaar geleden als een middel om het constante suizen in zijn oren, veroorzaakt door tinnitus en de daarmee gepaard gaande angst, te verlichten.
Toen ze studeerde viel Kristin altijd pardoes in slaap na het roken van wiet. Tegenwoordig gebruikt ze cannabis zodat ze beter met haar angst omgaat en dus ook beter slaapt én tegen de artritis in haar knieën.
Depressie, angsten, ADHD, PTSS en alcohol- en cocaïneverslaving. Een waslijst aan klachten die Eric gelukkig manhaftig probeert aan te pakken, met medicinale cannabis als zijn new best friend forever!
Emily deelt haar persoonlijke ervaring als overlevende van borstkanker en medicinale cannabispatiënt, terwijl Dr. Chin veelgestelde vragen over het gebruik van cannabis tijdens de behandeling van kanker beantwoordt.
Video: de van oorsprong Colombiaanse Mimi heeft artritis. Dankzij medicinale cannabis kan ze haar handen weer gebruiken en ze heeft veel minder pijnklachten.
Van nature heeft Grant al problemen met ADHD en door zijn werk krijgt hij ook nog last van chronische pijn. Gelukkig voor hem brengt cannabis de verlichting waarnaar hij zo verlangt...
Het leven van Braelin Andrzejewski veranderde drastisch toen ze de voordelen ontdekte van microdosering van medicinale cannabis voor haar complexe posttraumatische stressstoornis, depressie en angst.
Reumatoïde artritis oftewel chronische gewrichtsreuma is een pijnlijke en ongeneeslijke aandoening. Patiënt Razia echter leeft helemaal en pijnstiller-vrij dankzij het gebruik van medicinale cannabis!
"Cannabis heeft mijn wereld volledig op zijn kop gezet". Dat stelt de aan ernstige posttraumatische stress lijdende militair Jeff over de oplossing voor zijn lijden.
Tim besluit n.a.v. de legalisering van recreatieve cannabis in zijn staat om voortaan zelf wiet te gaan kweken, waarmee hij succesvol zijn stress, angsten en slaapissues kan behandelen én stukken goedkoper uit is.
Na een auto-ongeluk voelde Faith zich als een laboratoriumrat die voortdurend van medicatie veranderde. Toen vond ze eindelijk verlichting voor haar traumatische hersenletsel (NAH) en PTSS met medicinale cannabis.
Op vrij jonge leeftijd krijgt Emily kanker. Aanvankelijk is ze wantrouwend en bang van cannabis, maar dat verandert wanneer ze het zelf gebruikt en wiet gaat zien als levensreddend medicijn!
Interview. Brigitte begon met full-spectrum CBD-olie en was sceptisch. Tot haar stomme verbazing voelde ze zich voor het eerst in jaren veel beter.
Voor haar angsten en depressieve gevoelens gebruikt Brittany zes maanden CBD-olie en in deze video vertelt ze hoe haar dat is bevallen en wat het tegen depressie doet.
Ed had tien jaar lang ernstige zenuwpijn in zijn gezicht en niets hielp. Nu gebruikt hij medicinale wiet met een specifieke THC:CBD ratio en de pijn is weg!
Bunny heeft fibromyalgie en sporadisch paniekaanvallen door PTSS. Haar zoon bood haar een joint aan tijdens een aanval en sindsdien is ze eruit, cannabis maakt haar leven draaglijk.
Tiener Josh lijdt aan een agressieve vorm van autisme en het Tourette syndroom. Dit leidde tot enorme problemen op school en thuis, maar sinds de jongen THC-rijke wietolie gebruikt kan hij eindelijk meedraaien.
Billy lijdt aan het syndroom van Gilles de la Tourette en zijn tics zijn zo heftig dat een normaal leven onmogelijk lijkt. Totdat de jongeman een joint rookt... je weet niet wat je ziet!
Een fraaie documentaire over een bijzondere vrouw: Corrie Yelland wist met full-spectrum cannabisolie zichzelf van kanker te genezen en heeft sindsdien al meer dan 1.500 lotgenoten geholpen!
Hoe krachtig cannabis als medicijn kan zijn, laat Jim je in deze twitter video zien. De metamorfose is ongekend voor deze Tourette en fibromyalgie patiënt uit Engeland.
Kankerpatiënt Mike vertelt hoeveel baat hij heeft aan het gebruik van medicinale cannabis en ook zijn behandeld arts komt hierover aan het woord in deze korte video.
Omdat Rudy's lichaam niet goed op reguliere pijnstillers reageerde, ging hij opzoek naar alternatieven. Rudy ontdekte cannabis tegen pijn en wietzalf voor zijn verbrande huid.
Neurolog, wetenschapper én fibromyalgie-patiënt Michele Ross, legt in deze video uit waarom en hoe wiet bij fibromyalgie werkt.
Jeff is zelf cannabispatiënt (slaap, angst) wanneer hij een vrouw met MS helpt met wiet. Het vormt de aftrap voor nu al 25 jaar professionele toewijding aan mediwiet.
Amanda krijgt al op jonge leeftijd last van angsten en depressies, maar de farmaceutische medicatie die ze ervoor krijgt helpen haar alleen maar verder de put in. Dankzij cannabis klimt ze eruit en blijft ze in leven, zegt ze zelf.
Cynthia Lee Sinclair vertelt openhartig over de ziekte van Crohn, de auto-immuunziekte waarmee ze heeft weten te leren leven... Prettig leven zelfs, dankzij cannabis.
Ondanks het gebrek aan klinische studies besloot Michael zijn demente moeder met wiet te behandelen. Na de eerste THC-pil is het effect direct merkbaar en drie jaar later gaat het beter dan verwacht.
Video: senioren horen al een leven lang hoe verderfelijk wiet wel niet is. Gelukkig leggen ze deze onzin snel naast zich neer als ze ontdekken hoe goed cannabis werkt tegen hun ouderdomskwalen.
Nova was zo ziek en onder invloed van zware medicijnen, dat haar ouders haar lange tijd niet eens écht kenden. Dankzij cannabisolie gaat het nu veel beter met haar en leren Barbara en Joseph hun dochter eindelijk kennen.
Melissa kan door zwaar overgewicht en heftige fibromyalgie weinig anders meer dan haar dagen in bed slijten. Totdat ze cannabis gaat gebruiken!
Cannabisgoeroe en zadenmaker Soma is gedotterd en heeft een nieuwe hartklep gekregen. Tijdens alle ingrepen gebruikte hij wiet tegen stress en pijn. En dat werkte enorm goed. Lees hier zijn ervaring.
