Cash Hyde: één van de jongste medicinale cannabisgebruikers ooit

De kleine Cash speelt een grote rol als het gaat om de kijk op kanker bij kinderen. Deze dreumes heeft als een echte held, twee en een half jaar gestreden tegen hersenkanker. Dit deed hij een groot deel van de tijd met cannabis, waardoor alles een stuk dragelijker werd.

Cash trotseerde, klein als hij was, de vele medische behandelingen, maar stierf uiteindelijk aan de gevolgen van de tumor in zijn hoofd. Hij verdroeg meer pijn en meer leed dan enig kind ooit zou mogen doormaken. Maar Cash deed het altijd met een lach op zijn gezicht. Daarom wordt hij beschouwd als de ‘Boy Of Steel’ en is een wonder voor duizenden mensen over de hele wereld.

Gisteren publiceerden we een artikel over een vorderend onderzoek naar de werking van medewiet bij hersenkanker. Het verhaal van Cash laat zien dat dergelijke onderzoeken heel erg nodig zijn. Want wat Cash en zijn ouders doormaakten, gun je echt niemand.

Het verhaal van Cash

Op 3 mei 2011 wordt er met CT-scan een stadium 4 tumor van 4,5 centimeter ontdekt in het hoofd van de dan 20 maanden oude Cash. Wanneer zij hem op 5 mei 2011 opereren, ontdekken ze dat de tumor omhult is met optische zenuwen. Hij wordt met spoed met een medisch vliegtuig overgebracht naar het Primary Childrens Hospital in Salt Lake City.

Chirurgen daar gaan verder met de operatie. Maar zij konden slechts zo’n 10 procent van de tumor verwijderen omdat deze rond zijn oogzenuwen groeide. Na de operatie blijkt de tumor zelfs 4,7 centimeter te zijn. Zes rondes chemotherapie volgden.

Tijdens die behandelingen werd de kleine jongen blind en doof. Cash had al 40 dagen geen echt voedsel meer gegeten en kon zijn hoofdje niet meer van het kussen tillen. Hij zat op dat moment pas in de tweede ronde chemo.

Cash die tussen de chemo door lekker van de schommel in zijn achtertuin geniet. [beeld: Cash Hyde Foundation]

Na de tweede chemo, was Cash aangesloten op een machine die zijn bloed rondpompte en stamcellen extraheerde. Die stamcellen werden ingevroren om later weer terug te pompen in het lichaam van de jongen wanneer de chemo erop zat. Hiermee werd de kans op afstoting geëlimineerd.

Cannabis moest hem helpen

Elke chemokuur maakte Cash zieker en bracht zijn immuunsysteem ernstig in gevaar. Hij gaf tien keer per dag over en kon niet meer slapen. “Op dat moment had bijna alles hem kunnen doden,” aldus zijn vader Mike.

Hij was stervende en zijn artsen zeiden dat ze niets meer voor hem konden doen. Vader wist dat cannabis mogelijk kanker kon genezen. Hij vroeg de dokters daarover. Niet alleen hebben de oncologen zijn vragen niet serieus genomen. Ze zeiden zelfs dat het bespreken van een dergelijke behandeling binnen de muren van het ziekenhuis, het ziekenhuis de federale financiering zou kunnen kosten.

Dus de ouders, die een geavanceerde behandeling kregen voor hun zoon in een Amerikaanse staat die medicinale cannabis niet toestaat, moesten een keuze maken. Ze konden het op de legale manier doen en hun kind laten sterven. Of hem op een illegale wijze proberen te redden door olie te geven van een plant die iedereen in zijn achtertuin kan laten groeien, maar die toevallig verboden stoffen bevat.

De ouders begonnen na de vijfde chemokuur, de jongen cannabisolie te geven. Ze slopen het ziekenhuis in en gaven het hun zoon stiekem samen met zijn sondevoeding. Hij begon onmiddellijk beter te worden!

Zodra Cash begon te reageren op de cannabisolie, vertelden zijn ouders de dokters om te stoppen met het geven van alle andere medicijnen en zo geschiedde. Tijdens de zesde chemokuur kreeg hij geen van de gebruikelijke post-chemo-medicatie. Alleen de cannabisolie, die de ouders stiekem mee naar het ziekenhuis namen.

“Ik wist dat als het ziekenhuis zou ontdekken wat we aan het doen waren, ze zijn medicijn zouden wegnemen.”

Mike: ”Toen Cash begon te reageren op de cannabisolie liep ik elke dag door het ziekenhuis, wetende dat hij beter werd. Ook wist ik dat ik geen van de andere ouders kon vertellen waardoor dit kwam en dat frustreerde enorm. Ik wist dat als het ziekenhuis zou ontdekken wat we aan het doen waren, ze zijn medicijn zouden wegnemen.”

Een tijdelijk wonder

Cash werd beter en kon weer naar huis, bij zijn ouders en de rest van het gezin zijn. Zijn vader besloot zich in te gaan zetten om erkenning te krijgen voor deze behandeling van kanker. Hij richtte de Cash Hyde Foundation op en probeerde hiermee de kijk op de behandeling van kanker bij kinderen te veranderen.

Alle mirakels in het leven van deze jongen waren niet afkomstig van de moderne geneeskunde. Het enige zekere wonder in het leven van Cash waren zijn ouders, die hem niet wilde laten sterven en grote risico’s namen om hun kind cannabisolie te kunnen geven.

Cash herstelde tot een vrij normale, kleine driejarige. Hij was nieuwsgierig, rende rond, speelde en was blij. Slechts een aantal maanden daarvoor kon hij die dingen niet, omdat hij bijna dood in het ziekenhuis lag.

Dat hij leefde was geen wonder. Hoewel zijn oncologen dachten van wel, want zij niet op de hoogte van de medicinale cannabis die de jongen zijn leven teruggaf.

The Cash Hyde Foundation

Op een gegeven moment, leek de kanker echt verdwenen en Cash leefde weer zoals dat hoort bij een kindje. Op dat moment besluit vader Mike dat iedereen dit verhaal moet kennen. Bovendien wil hij andere kinderen helpen om de behandeling te krijgen waar ze recht op hebben.

Volgens de vader is het tijd dat de overheid toe gaat staan dat mensen de medicatie krijgen waar ze baat bij hebben, zodat ze een vreselijke ziekte mogelijk kunnen overwinnen.

Cash en zijn vader reisden daarom een tijd samen door het land om toespraken te houden, te praten met de media, te verschijnen op medische cannabis-evenementen en een steentje bij te dragen aan de fondswerving voor de families waarin kanker een rol speelt.

Met de Cash Hyde Foundation zamelden ze geld in om bewustzijn te creëren. Daarbij richte de stichting zich overigens niet enkel op cannabis, maar ook op kinderkanker in het algemeen en op het werven van donateurs om geld in te zamelen voor kinderen met kanker. Ook wordt er geïnvesteerd in het bouwen van familiehuizen nabij ziekenhuizen.

Dan slaat het noodlot alsnog toe…

Cash wordt ineens weer ziek en op 27 juli 2012 onthult de MRI een hersentumor van 2,7 cm op dezelfde locatie als de vorige tumor. De familie is kapot, maar ze hopen dat ze hem kunnen redden met een natuurlijk behandelplan met cannabisolie. Ook passen ze andere methoden toe zoals Gerson-therapie (een bepaald dieet) en andere middelen die het immuunsysteem stimuleren.

Ze kregen uiteraard radiotherapie en chemo’s aangeboden, maar de familie besloot dat ze het jongetje dit nooit meer aan wilde doen. Nooit meer hersenscans, geen bloedafname meer, geen biopten, labotesten, gehoortesten, maar vooral geen infusen meer. Dit laatste is wat Cash zelf aangaf. Zijn ouders hebben zijn verzoek gehonoreerd, ook al wisten ze wat de uitkomst zou zijn.

Cash heeft met behulp van cannabisolie nog vijf maanden redelijk waardig mogen leven. Hij heeft nooit meer een infuus gehad, zoals zijn ouders hem beloofd hadden. Hij heeft nooit meer een stap over de drempel van het ziekenhuis gezet.

Uiteindelijk verloor zijn lichaam de strijd tegen kanker. Het jongetje is op 14 november 2012 overleden in de armen van zijn vader, terwijl hij een van zijn favoriete pyjama’s aanhad.

“Als de kanker hem niet had gedood, was het de reguliere behandeling waarschijnlijk wel geweest.”