Cannabis microdoseren (+5 tips) tegen depressies
In kleine hoeveelheden kan cannabis een groot effect hebben op neerslachtige gevoelens of depressiviteit. Ontdek de voor- en nadelen en lees onze 5 tips over cannabis microdoseren.
‘De bescherming van kinderen tegen de gevaren van drugs is een mijnenveld van goede bedoelingen en slechte beslissingen’, schrijft Michael Backes in ‘Cannabis Pharmacy: The practical guide to medical marijuana’. Cannabis geven aan kinderen of huisdieren zal veel mensen raar en onwenselijk in de oren klinken, maar is dat terecht?
De vraag welke medicijnen geschikt zijn voor kinderen en welke niet is niet eenvoudig te beantwoorden. Zeker als het om psychoactieve middelen gaat. De Amerikaanse auteur en cannabis expert Michael Backes geeft een treffend voorbeeld in ‘Cannabis Pharamcy’: op een geavanceerde hersenscan zijn de effecten van Ritalin en cocaïne niet van elkaar te onderscheiden, omdat beide middelen op vrijwel dezelfde manier en op dezelfde plaats in het brein inwerken.
Miljoenen ouders hebben er geen enkel probleem mee dat hun kind Ritalin slikt tegen ADHD. Maar ze zouden vreemd opkijken als de huisarts hun kroost een lijntje coke per dag voor zou schrijven. Op een vergelijkbare manier was het tot voor kort voor veel ouders onvoorstelbaar dat hun kinderen cannabis zouden gebruiken als medicijn. Dankzij de opkomst van CBD (cannabidiol) en CBD-producten en cannabissoorten waarin nauwelijks THC zit begint hier verandering te komen.
CBD blijkt zeer effectief bij het verminderen van epileptische aanvallen bij kinderen met epilepsie, met name bij het syndroom van Dravet. Het Amerikaanse meisje Charlotte Figi, die aan dit syndroom leed, werd wereldberoemd en inspireerde miljoenen mensen, inclusief politici, artsen en journalisten.
Maar CBD-producten hebben geen psychoactief effect: je wordt er niet high of stoned van. Dus hoe zit het met cannabis mét THC?
‘Zoals bij alle medicinale toepassingen van cannabis’, schrijft Backes, ‘vereist het antwoord een bedachtzame arts met begrip van de huidige wetenschappelijke inzichten over de impact van cannabinoïden op de ontwikkeling van kinderen en adolescenten. Er zijn aanwijzingen dat THC-dominante cannabis zonder CBD-buffer invloed kan hebben op de ontwikkelingsprocessen van de hersenen.’
Maar dat is niet het hele verhaal, benadrukt Backes: ‘Toch zijn er ook aanwijzingen dat bestanddelen van cannabis, zoals CBD en CBDV, van aanzienlijke waarde kunnen zijn bij de behandeling van hardnekkige vormen van epilepsie bij kinderen, en dat ze ook de hersenen kunnen beschermen tegen nadelige effecten van THC.’ Er zijn, kortom geen eenvoudige antwoorden.
Dat is hetzelfde als het gaat om de toepassing van medicinale cannabis producten bij honden, katten en andere huisdieren. Backes: ‘Sommige mensen denken dat alles wat ze zelf doen ook prima is voor hun gezelschapsdieren, maar ze hebben het mis. Cannabisproducten met een hoog THC-gehalte zullen uw hond of kat niet doden. Maar ze kunnen een dier wel tijdelijk verlammen, de controle over hun blaas doen verliezen en vreselijke desoriëntatie veroorzaken.’
Honden, katten en knaagdieren hebben meer CB1-endocannabinoïde-receptoren in het cerebellumgebied van hun hersenen, legt Backes uit. Dit gebied in de hersenen reguleert het evenwichtsgevoel, de houding en andere motorische functies. Daarom kunnen dieren ‘catatonisch’ worden na het consumeren van hoge doses van een CB1-antagonist, zoals THC.
Dat wil zeker niet zeggen dat huisdieren geen baat kunnen hebben bij medicinale cannabis. Integendeel. Backes: ‘Een klein aantal dierenartsen over de hele wereld doet momenteel onderzoek naar de mogelijke toepassing van cannabis medicatie bij gezelschapsdieren, met name extracties van variëteiten met een hoog CBD-gehalte.’
Het boek van Michael Backes dateert van eind 2017. Sindsdien zijn CBD-producten voor huisdieren in de Verenigde Staten en Canada uitgegroeid tot een bloeiende bedrijfstak. Backes’ waarschuwing lijkt sowieso verstandig: ‘Raadpleeg altijd een dierenarts voordat u cannabisgeneesmiddelen gebruikt voor het behandelen van een dier, omdat de effectieve dosis tussen soorten aanzienlijk kan variëren.’