Verzet tegen de cannabis-angstcultuur
Doede de Jong verzet zich tegen de angstcultuur rondom cannabis. Hij kan zich niet voorstellen dat een nobele plant met zoveel (medicinale) toepassingen voor zoveel problemen blijft zorgen.
When they go low, we go high- Michelle Obama.
Het is winter, de aardekorst met al haar leven, is tot rust gekomen. Het is tijd om ons te laven aan de producten die de aarde ons heeft geschonken. En natuurlijk genieten wij met volle teugen van de verse wiet. Heerlijk, de nieuwe oogst is als een soort Hollandse/Friese nieuwe. Een balseming voor de geest en ziel.
Na een paar teugen treedt een heerlijke high in. Vrede daalt neer en muziek brengt je naar ongekende hoogtes. De conversatie met medegenieters verloopt al weldra in een humoristische sfeer. Het is lachen geblazen/geblowd. Fantastische verhalen worden opgedist. Maar niet alleen, want er worden ook zinnige dingen gezegd. Echter wel met een groot relativeringsvermogen. Want wat kunnen ze bij tijd en wijlen ouwehoeren, die cannabisgenieters. En één van hen ben ik, vaak zie ik mensen met gerafelde oren vertrekken.
Mensen met kwalen komen tegenwoordig veelvuldig een artikel over wietolie tegen. Of zij horen van de heilzame werking via kennissen of familie en komen zo, dankzij mijn bekendheid, weer bij mij terecht. Waarna ik ze op een gedegen uitgebreid persoonlijk college trakteer.
Mensen die voorheen een negatief oordeel over wiet hadden vertrekken daarna altijd met een veel positievere gedachte over deze rijke plant. En anders laat ik ze niet gaan, ze zullen minimaal het predicaat ‘mentaal genezen’ verdient moeten hebben voordat ze mogen vertrekken.
Gelukkig zit er enige beweging in het oplossen van de wiettragedie. Onlangs werd op NPO2 de documentaire ‘Foute shit- Een lange mars naar legalisering’uitgezonden. Dit ging voor een groot deel over de pesticiden die over de wiet gespoten worden en over hoe de teelt in Colorado is geregeld. Ik heb daarover een stuk naar de Leeuwarder Courant gestuurd, waarin ik voor een groot deel informatie uit deze docu heb gebruikt.
In 1973, het was een bloedhete zomer, werkte ik bij een cultuur-technisch bedrijf in de tuinonderhoud. In die tijd werkte ik ook wel op het terrein van Maartenswoude, een inrichting voor geestelijk gehandicapten. Wij hadden daar twee pauwen geruild voor twee geitjes. Na een week waren de pauwen ten gevolge van gif gestorven. Ik was woedend. Na 11 weken werd ik de laan uitgestuurd, omdat ik weigerde gif te spuiten. Je begrijpt dat ik daar niets van moet hebben.
Tijdens mijn rechtzaken in 2009, 2014 en 2015 heb ik veel aandacht, zowel schriftelijk als mondeling, aan deze materie besteed. Het is natuurlijk schandalig dat er baggerwiet wordt verkocht en het is al helemaal grof dat de staat – die verantwoordelijk is voor deze situatie – ook nog eens middels belasting aan deze troep verdient. Dat mensen er ziek van kunnen worden is blijkbaar geen probleem.
Een goede manier om ongewenste insecten te kunnen bestrijden is met de biologische producten van de firma Koppert. Op die manier beschadig je de plant, de grond, wel gewenste insecten en jezelf niet.
En wat bleek? Mijn beslissing was de goede geweest. Want nadat ik werd ontslagen kwam ik bij de plantsoenendienst en beleefde ik een hele plezierige zomer. Omdat het een bloedhete zomer (temperaturen van 30 tot 35 graden) was, moest ik samen met een even anarchistisch ingesteld type als ik de bomen en plantenbakken in het hele dorp (Oosterwolde) water geven. Dus reden wij met paard en wagen met een giertank gevuld met water de hele dag door de straten. Heerlijk in het zonnetje met een stickje op de bok van de wagen, trok het dorp in slow motion aan mij voorbij.
Hopelijk wordt het dit jaar weer zo’n fraaie zomer, waarin de hennep eindelijk eens Sky High ‘legaal’ moge groeien.