Dit verhaal begint in het voorjaar. Ik had al gezaaid voor het buitenseizoen en er stonden een aantal planten in de gangkast voor te groeien, toen ik op 16 april door m’n hoeven ging. Dat bedoel ik dus letterlijk zo, want m’n benen konden m’n lichaam niet meer dragen. Voor de tweede keer in mijn leven woog ik slechts 53 kilo 
Het afvallen waar ik ooit aan begon, was dus wel gelukt. Het drinken tegen de pijn en de overgevoeligheid had echter zijn tol geëist en ik was oververmoeid. Een telefoontje van zoonlief, en een half uur later lag ik in het AMC aan slangen en apparaten met een lever cirrose. Niet goed.
Het was een erg spannend verblijf, want op de intensive care flirtte ik met de dood en haalde het allemaal maar “krap an”. De weken daarna oefende ik met lopen en was het letterlijk vallen en opstaan. Op bevrijdingsdag mocht ik weer naar huis. Grappig…
Vier weken na ontslag uit het ziekenhuis heeft Mitsz de dekbladeren verwijderd en stekjes van de plant afgenomen.
Thuis aangekomen trok ik op enig moment de gangkast maar eens open om de schade op te maken. Daar stond als één van de weinige overlevenden onze kleine hoofdrolspeelster. Half vergaan, maar nog net in leven. Uit dankbaarheid voor haar volharding potte ik haar over en liet haar “haar ding” maar doen. Er was werk aan de winkel. Zo goed en zo kwaad als het ging, maakte ik de bloeiruimte weer gereed voor een volgende ronde. Zelden was ik zo vermoeid als in die tijd. We zijn inmiddels een aantal weken verder.
In de tussentijd is de AMC plant fiks gegroeid en had ze eigenlijk allang in een nieuwe pot moeten staan. De werkzaamheden aan de bloeiruimte waren in mijn gammele staat echter niet sneller te volbrengen. Ik had twee lieve stekjes aan de onderkant van de plant weggeknipt en die hielden hun -inmiddels ervaren- moeder gezelschap onder m’n indoor zonnetje. Als mams zou overlijden zou één van de twee de dankbare taak over kunnen nemen om mij in de toekomst van dezelfde genetica te voorzien.
In die periode klopte de wet voor de tweede keer aan bij Huize van der Kamp. In de bloeikast stonden 9 Chocolate Rains in 40-literkuipen en wat Sour Tangie testplantjes, om later te kunnen selecteren. In de groeiruimte stonden de Sour Tangie moedertjes, de Chocolate Rain, onze Cheese met haar twee kinders en een lading stekken in de propagator. Mitsz was er weer eens gloeiend bij…
De eerste twee stekjes van de AMC plant
Wonder boven wonder mocht ik deze keer m’n apparatuur houden, op de voorwaarde dat ik mijn plantenbestand fiks zou uitdunnen. Onze AMC plant werd in eerste instantie door meneer agent naar de eeuwige bloeigronden verwezen; iets dat mij zeer verdroot. Toen ik hem uitlegde dat ik díe juist wilde proberen voor mijn pijnklachten en voor mijn slapeloosheid, ontsprong ze alwéér de dans en mocht ze blijven. Uiteraard was dit niet tegen dovemansoren gezegd.
De moederplanten werden opgehaald door een vriend en bestaan gelukkig nog. Ik wil H. hiervoor hartelijk bedanken. Uiteindelijk is de AMC plant in de bloeikast beland en afgebloeid. Ik heb haar in de derde week van maart gezaaid en uiteindelijk dus geoogst in de derde week van november. Indoor wel te verstaan! Dat is wel eens rapper verlopen.
Het resultaat van Mitsz’ inspanningen liegt er niet om. De AMC plant hangt vol dikke toppen.
De vruchten van mijn inspanningen liggen inmiddels te curen in een diepvrieszakje en een eerste test was zeker niet teleurstellend. Vannacht heb ik goed geslapen en dat is voor mij een ongekende luxe. Zo zie je maar dat het verstandig is om zo af en toe eens door te zetten met een plantje. Soms zijn ze meer waard dan je denkt.
Ik wil hier aan het einde van dit verhaal benadrukken dat een moederplant voor medicinale doeleinden eigenlijk een must is. Door stekken van een moederplant te gebruiken, ben je altijd verzekerd van exact dezelfde wietsoort. Ik ben blij dat ik heb volgehouden met m’n AMC plantje, want de eerste indruk is meer dan goed en misschien geneest ze me uiteindelijk helemaal. Zou niet gek zijn toch?
Er staat – in de vorm van haar dochter- inmiddels een nieuwe moeder in de kast en de eerste kleinkinderen melden zich aan.
Jezelf genezen met cannabis hoeft niet per sé met wietolie waarvoor je dure of giftige oplosmiddelen nodig hebt, laat Mitsz zien. Hij maakt met behulp van kokosolie gemakkelijk z'n eigen volkoren wietpuree.
Mitsz kan naast kweken ook zijn planten verwerken tot smakelijke wietmedicijnen. Hij deelt zijn recept voor gezonde en veelzijdige cannabis-kokosolie.
Om gebruik te maken van de medicinale kracht van de wietplant kun je er een lekkere kop wietthee van maken. Met dit unieke recept van Mitsz is het niet alleen goed voor je, maar ook nog eens erg smakelijk.
Voorheen maakte het aroma van mediwiet hem weinig uit. Maar sinds Mitsz erachter is dat terpenen het effect van een wietsoort bepalen, zoekt hij de ideale wietsoort op basis van terpeen-profielen.
In Mitsz z'n binnentuin is het tijd om de Hindu Kush te selecteren en stekken te snijden. Hij legt uit hóe hij dit precies doet en wat er uiteindelijk in het bloeihok komt te staan.
Omdat Mitsz mediwiet voor verschillende aandoeningen gebruikt heeft hij diverse medicinale wietsoorten in zijn persoonlijke kweekruimte staan. Hij legt ons uit wát hij precies heeft staan en waarvoor hij het gebruikt.
Medicinaal cannabisgebruiker Mitsz van der Kamp mag thuis wiet kweken. Het goedkeuren door lokale wetshandhavers ging uiteraard niet zonder slag of stoot. Hij legt ons uit hoe hij dit toch voor elkaar kreeg.
Mitsz vertelt op levendige wijze hoe het is om met autisme te leven, hoe een simpele boodschap doen een enorme opgave kan zijn en hoe cannabis hem helpt.
Medicinaal thuiskweker Mitsz van der Kamp stelde zichzelf eerder voor op Mediwietsite. Deze week maken wij voor het eerst kennis met zijn kweek(-technieken).
Mediwiet-patiënt en thuiskweker Mitsz van der Kamp introduceert zichzelf.
